Η υπουργός Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, Δόμνα Μιχαηλίδου, παρουσίασε πρόσφατα ένα πρόγραμμα που υπόσχεται να φέρει ριζικές αλλαγές στη ζωή 6.400 πολιτών, προσφέροντας 6,8 εκατομμύρια ευρώ για την εκπαίδευση 3.600 ηλικιωμένων και 2.800 ατόμων με αναπηρία στη χρήση ψηφιακών εργαλείων όπως το gov.gr και τα social media.
Στόχος είναι να γίνουν περισσότερο ανεξάρτητοι, ίσως και να στέλνουν μηνύματα στα εγγόνια τους μέσω email.
Ωστόσο, το κόστος της εκπαίδευσης εντυπωσιάζει: 1.060 ευρώ ανά άτομο, κάτι που προκαλεί εύλογες απορίες. Με αυτά τα χρήματα, θα μπορούσε κανείς να παρακολουθήσει ένα εισαγωγικό σεμινάριο ρομποτικής στο MIT και να του μείνουν και χρήματα για καφέ στο Cambridge.
Η εκπαίδευση αυτή θα διαρκέσει 70 ώρες για τους ηλικιωμένους και 80 για τα άτομα με αναπηρία, που σημαίνει ότι το κόστος ανέρχεται σε 15 ευρώ ανά ώρα. Αυτή η τιμή καλύπτει την εκμάθηση βασικών διαδικτυακών συναλλαγών, την πρόσβαση στη δημόσια ψηφιακή πλατφόρμα και ίσως και την παρακολούθηση ενός βίντεο στο YouTube.
Η υπουργός αναφέρεται σε αυτή την πρωτοβουλία ως «βήματα προς αυτονομία». Ωστόσο, ακολουθείται μια αμφιλεγόμενη προσέγγιση, καθώς οι επικριτές επισημαίνουν ότι το εγχείρημα μπορεί να καταλήξει σε υπερκοστολόγηση και να φέρει περισσότερους ανάδοχους παρά πραγματικούς εκπαιδευτές.
Αναγνωρίζοντας την επιτακτική ανάγκη για ψηφιακή ένταξη και μειωμένη εξάρτηση από τους συγγενείς, προκύπτει ένα κρίσιμο ερώτημα: Πόσο από το πρόγραμμα αυτό θα είναι πραγματική εκπαίδευση και πόσο απλές παρουσιάσεις με καφέ; Πόσοι από τους συμμετέχοντες θα φύγουν με τις πραγματικές γνώσεις για να κάνουν διαδικτυακές αιτήσεις και όχι με ένα σωρό έντυπα και τηλεφωνικούς αριθμούς;
Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους:
- Συνολικό μπάτζετ: 6,8 εκατομμύρια ευρώ
- Ωφελούμενοι: 6.400
- Κόστος ανά άτομο: 1.060 ευρώ
- Κόστος ανά ώρα: 15 ευρώ
Με μια τέτοια επένδυση, είναι προφανές ότι δεν μιλάμε απλά για «ψηφιακή ενδυνάμωση». Αλλά για μια προσέγγιση που θυμίζει περισσότερο «χρυσό USB stick με εφ’ όρου ζωής εγγύηση».
Στην Ελλάδα του σήμερα, που αναζητά την οικονομική ανάκαμψη, φαίνεται ότι η δημιουργία προγραμμάτων τύπου μπουτίκ έχει γίνει προτεραιότητα. Οπότε η ερώτηση που μένει να απαντηθεί είναι: Πρόκειται για μια ψηφιακή επανάσταση ή απλά για την πιο ακριβή εκμάθηση «διπλού κλικ» που έχουμε δει ποτέ;
