Την απόφαση να ασχοληθώ ουσιαστικά με την ποίηση, την πήρα μέσα από το σχολείο μου, με τα ερεθίσματα που δεχόμουν. Σε ηλικία 11 ετών συμμετείχα σε ένα εσωτερικό διαγωνισμό με τίτλο «Through a looking glass». Το σχολείο λοιπόν μου έδωσε το αρχικό ερέθισμα, το έναυσμα και θα έλεγα και μία παρότρυνση.

Το περιβάλλον διαμορφώνει σε ένα μεγάλο βαθμό αυτό το οποίο θα ακολουθήσουμε στη ζωή μας, δεν το καθορίζει όμως ολοκληρωτικά. Υπάρχουν κι άλλες προσλαμβάνουσες, όπως ο χαρακτήρας, η προσωπικότητα του καθενός, το στίγμα που θέλει να αφήσει στην κοινωνία, οι φιλοδοξίες, τα όνειρά του.

Σίγουρα οι επιρροές καθορίζουν τις μελλοντικές μας αποφάσεις, αλλά πάλι οφείλω να απαντήσω μέχρι ενός συγκεκριμένου σημείου. Μέχρι την ηλικία των δώδεκα ετών πρέπει τα παιδιά να δοκιμάζουμε τις δυνάμεις μας στα σπορ, τη μουσική και γενικά να λαμβάνουμε μία ολόπλευρη παιδεία. Αν δεν έχεις μία ευρύτερη παιδεία, είμαι σίγουρος ότι δεν μπορείς να αποφασίσεις με ευκολία ποιες επιλογές να κάνεις στη ζωή σου. Απ’ αυτό το σημείο λοιπόν και μετά έχοντας αποκτήσει μία ολόπλευρη μόρφωση, μπορεί και πρέπει να έχουμε την δυνατότητα ή την ωριμότητα αν θέλετε, να ξέρουμε τι μας ικανοποιεί και ποιο μονοπάτι να ακολουθήσουμε στον μεγάλο δρόμο της ζωής.

Είναι μία διέξοδος έκφρασης απόψεων, συναισθημάτων, αγωνίας, προβληματισμού αλλά και κριτικής σκέψης και αντιμετώπισης καταστάσεων με τρόπο άλλοτε γλαφυρό, κι άλλοτε λιτό. Είναι πλέον απαραίτητο για μένα να γράφω, και όσο πιο πολύ γράφω, τόσο πιο πολύ επεκτείνω τις σκέψεις μου και διευρύνω το μυαλό μου. Προτιμώ την ποίηση αναμφίβολα διότι πρέπει να επιλέξεις τη σωστή λέξη, η οποία είτε αποτυπώνει τα συναισθήματά σου, είτε θέλει να εκφράσει το βάθος της σκέψης σου. Στην ποίηση για μένα ισχύει το «λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν». Γι’ αυτό με αντιπροσωπεύει τόσο πολύ.

Δεν μπορώ να απαντήσω με βεβαιότητα αν ένας ποιητής αφήνει στην άκρη τις ευκολίες. Εξαρτάται από την περίπτωση και τον άνθρωπο θα έλεγα εγώ. Σίγουρα πάντως, καταθέτοντας την προσωπική μου εμπειρία πρέπει να περάσεις πολλές ώρες με τον εαυτό σου, κάνοντας ενδοσκόπηση. Σίγουρα επίσης πρέπει να απομακρυνθείς για λίγο από την έντονη κοινωνική ζωή. Αυτή την δυνατότητα την είχα εγώ κατά την διάρκεια του δεύτερου εγκλεισμού, λόγω κορονοϊού. Εκεί συνέθεσα την 1η μου Ποιητική συλλογή.

Όσο πιο πολύ διαβάζουμε, σίγουρα στεφόμαστε πιο ελεύθερα, φιλοσοφούμε περισσότερο, αποκτούμε μία πιο κριτική ματιά και βλέπουμε τον κόσμο με άλλα μάτια.

Είναι εξαιρετικά δύσκολο να κάνεις κάτι στην ζωή σου, αν δεν το θέλεις πραγματικά. Η πραγματική αγάπη και το ενδιαφέρον για αυτό που σε ικανοποιεί, δίνει ώθηση και φτερά στην ύπαρξή σου και μπορεί να σε μεταμορφώσει πραγματικά.

Εξαρτάται από τον χαρακτήρα, την αυτοσυγκέντρωση και την προσήλωση στο στόχο. Σίγουρα υπάρχουν περιπτώσεις που βοηθά η περισυλλογή και η απομάκρυνση από την οχλοβοή της πόλης. Σε άλλες περιπτώσεις όμως αυτή η συγκεκριμένη οχλοβοή μπορεί να αξιοποιηθεί. Υπάρχει η δυνατότητα να μας προσφέρει ερεθίσματα για δημιουργία.

Αν η ερώτηση απευθύνεται στην δική μου περίπτωση, θα έλεγα ότι πρώτα ξεκινάμε από την πραγματικότητα και τι μπορούμε να πετύχουμε μέσα στα δικά της πλαίσια και μετά έρχεται το όνειρο. Το όνειρο πρέπει να έχει κάποιες βάσεις, κι όχι να έχουμε φρούδες ελπίδες σε θέματα που δεν μπορούμε να ανταπεξέλθουμε, ή να χειριστούμε. Κατά αυτό τον τρόπο και μόνο τα όνειρα παίρνουν σάρκα και οστά.

Τα μέσα μαζικής επικοινωνίας και το διαδίκτυο είναι ο πιο άμεσος, γρήγορος και αποτελεσματικός τρόπος επικοινωνίας. Αναμφίβολα έχουν βοηθήσει και επηρεάσει την εξέλιξη της ζωής μας. Από την άλλη πλευρά λέμε ότι έχουν επηρεάσει κατά τρόπο αρνητικό τις μεταξύ μας σχέσεις και την επικοινωνία μας. Εγώ θεωρώ ότι αυτό δεν είναι σωστό. Από εμάς τους ίδιους εξαρτάται αν δεν επικοινωνούμε με τον συνάνθρωπό μας, αν απομονωνόμαστε. Η τεχνολογία σίγουρα βοηθά. Μεγάλο μερίδιο της ευθύνης έχουμε κι εμείς οι ίδιοι σχετικά με το πως θα αξιοποιήσουμε την τεχνολογία και σχετικά με το πως πρέπει πάντα να βρίσκουμε διόδους επικοινωνίας. Ας μην ξεχνάμε ότι η ζωή είναι μία συνεχής προσπάθεια.

Η επιτυχία μπορεί να κρύβει κάτι επικίνδυνο, μόνο αν δεν την χειριστείς σωστά, κι αν δεν συνεχίζεις να εργάζεσαι με αγάπη, πίστη και υπομονή πάνω στους στόχους σου. Επίσης, αν πάρουν όπως λέμε χαρακτηριστικά «τα μυαλά σου αέρα» και δεν συνεχίζεις να αυτοβελτιώνεσαι. Η αποτυχία από την άλλη πλευρά μπορεί να σε διδάξει ότι έπρεπε να προσπαθήσεις περισσότερο, να είσαι προσηλωμένος σε ό,τι κάνεις και γενικότερα να είσαι πιο μαχητικός.

Το «άδραξε την ημέρα» κατά την προσωπική μου γνώμη δεν είναι ποτέ μόνο του αρκετό. Χρειάζεται υπομονή, επιμονή, μαχητικότητα, προσήλωση, αυτοσυγκέντρωση και πάνω απ’ όλα εργατικότητα προκειμένου να κατακτήσεις τα όνειρά σου.

Οπωσδήποτε. Κατά την ταπεινή μου άποψη πρέπει σε καθημερινή βάση να θέλεις να γίνεσαι καλύτερος και να υπερβαίνεις τα όρια του εαυτού σου. Μόνο έτσι εξελίσσεσαι και αναγνωρίζεις πραγματικά ποια είναι η δυναμική σου.

Νομίζω ότι αυτό αφορά περισσότερο τα σημερινά παιδιά. Παλαιότερα τα παιδιά  ήταν ευχαριστημένη παίζοντας ποδόσφαιρο ή μπάσκετ στις αλάνες και αυτοκινητάκια. Τότε η επικοινωνία ήταν καθημερινή και ουσιαστική χωρίς προφάσεις και δήθεν. Στα πάρτι γενεθλίων ή στις γιορτές παίζανε με την ψυχή τους, χορταίνοντας παιχνίδι, χωρίς να αναζητούν αφορμή να εντυπωσιάσουν ή να προβληθούν.

Το χαμόγελο ενός παιδιού μπορεί να κάνει τον κόσμο καλύτερο. Αλλά για να χαμογελάσει ένα παιδί δεν είναι απαραίτητο να έχει πολλά υλικά αγαθά. Σημαντικότερο είναι η φροντίδα, η θέρμη, η στήριξη και η αγάπη της οικογένειάς του προκειμένου να ευδοκιμήσει.

Σας ευχαριστώ πολύ και εγώ._