Εδώ και μέρες ακούω γκρίνιες από κάποιους επαγγελματίες της περιοχής μας και συνεχώς την ίδια ατάκα… «τελείωσε το καλοκαίρι και τώρα είμαστε εκτός περιόδου»...

Πότε έχετε περίοδο βρε παιδιά; Μόνο τους 3 καλοκαιρινούς μήνες;

Δηλαδή χωρίς ζέστη και ήλιο μπαίνει και η αγορά στον πάγο;

Τόση μεγάλη εκτίμηση έχετε στις επιχειρηματικές σας ικανότητες που τις έχετε στηρίξει μόνο στον ήλιο;

To να γεμίζουν τα μαγαζιά με κόσμο τους 3 καλοκαιρινούς μήνες και μόνο όταν έχει καλό καιρό, σε μια παραθαλάσσια περιοχή που απέχει μόνο 34 χλμ. από μια πόλη μερικών εκατομμυρίων κατοίκων, μόνο επιτυχία δεν μπορεί να πει κανείς ότι είναι...

Δεν θέλω να το παίξω παντογνώστης, αλλά είναι πασιφανές ότι κάπου κάτι λάθος γίνεται…

Ας πάρουμε λοιπόν τα πράγματα από την αρχή.

Τι είναι αυτό που θα κάνει τον κάτοικο αυτής της περιοχής να ψωνίσει από την τοπική αγορά και τον επισκέπτη να γίνει τελικά πελάτης αυτής της αγοράς και όχι να είναι ο επισκέπτης της ηλιόλουστης παραλίας;

Είναι η ευκολία του να βρει κανείς αυτό που ψάχνει;

Είναι η διαφορετικότητα προϊόντων - υπηρεσιών;

Είναι η άριστη εξυπηρέτηση;

Ή είναι οι ανταγωνιστικές τιμές;

Θα απαντήσω, όσο αντιπαθής και εάν γίνω, πως δυστυχώς «δεν παίζει» τίποτα από τα παραπάνω.

Κάποτε, έφταιγε ο δρόμος που ήταν κακός, στενός και επικίνδυνος και ήταν δύσκολο τον χειμώνα να έρθει κάποιος στην περιοχή.

Τα τελευταία χρόνια, ευθύνεται η κρίση, αλλά και ο Δήμος που δεν κάνει κάτι… (γιατί αυτά ακούω)

Ας πούμε, να στείλει κάποιον στο καφέ ή στο εστιατόριό σας για να ενημερώνει τους πελάτες για το τι πουλάτε, αφού κατάλογο σπανίως δίνετε και οι σερβιτόροι σας δεν έχουν καμία διάθεση να μιλήσουν; 

Να σας πάρει από το χέρι και να σας πάει να γνωρίσετε το τι παράγει ο διπλανός σας, ώστε να συνεργαστείτε για να κάνετε τη διαφορά;  

Nα βγάλει ντελάλιδες στις γειτονιές για να θυμίσει στον καταναλωτή ότι είναι περίοδος εκπτώσεων και στην δική μας αγορά;

Να πάει από σπίτι σε σπίτι, από γειτονιά σε γειτονιά και να ενημερώσει τους καταναλωτές για τα νέα προϊόντα ή για τις νέες γεύσεις ή για κάποιες προσφορές (δεν είναι ντροπή να γίνονται) ή ακόμα και για την νέα όμορφη χειμωνιάτικη γωνιά που δημιουργήσατε στον ήδη υπάρχοντα χώρο σας;

Το μοναδικό που θα χρέωνα στον Δήμο, είναι η έλλειψη της καθαριότητας και της οργάνωσης, ειδικά στην περίοδο των εορτών που έρχονται… αλλά και για αυτό ακόμα, μεγάλο μέρος της ευθύνης βαρύνει μάλλον τον επιχειρηματικό κόσμο… που θα πρέπει επιτέλους να βγει από τον λήθαργο και να κάνει κάτι….

Η αγορά της Νέας Μάκρης, ενώ έχει πολύ μεγάλες δυνατότητες, έχει και μια αυτοκαταστροφική τάση, γιατί μέρα με τη μέρα γερνάει, τόσο από οπτικής πλευράς όσο και από νοοτροπία.

Ένα μεγάλο ποσοστό των εμπόρων - επαγγελματιών έχει πάψει να ενδιαφέρεται για την αισθητική του χώρου του, κάτι που «γράφει» στην εικόνα που εισπράττει ο επισκέπτης. 

Είναι αποδεκτό πως η κρίση της πανδημίας χτύπησε χιλιάδες επιχειρήσεις, είναι επίσης αποδεκτό πως η αγοραστική δύναμη του μέσου Έλληνα έχει εξασθενίσει, αλλά σε καμία περίπτωση, αυτό δεν δικαιολογεί τον επιχειρηματία ενός καταστήματος υγειονομικού ενδιαφέροντος, να προσπαθεί να δημιουργήσει σχέση πελάτη με τον επισκέπτη, όταν τον υποδέχεται χωρίς κατάλογο, με ανειδίκευτο προσωπικό και σε σκουριασμές καρέκλες... ή τον επιχειρηματία ενός εμπορικού καταστήματος να προσπαθεί να βάλει τον επισκέπτη μέσα σ’ ένα θεοσκότεινο κατάστημα, γιατί πιστεύει πως την οικονομία θα την κάνει εάν ανάψει λιγότερα φώτα…

Είναι επίσης άτοπο, να στήνονται μαγαζιά το ένα δίπλα στο άλλο και να προσπαθούν να πουλήσουν ακριβώς ότι πουλάει ο διπλανός τους ή ο οποιοσδήποτε σε οποιαδήποτε άλλη περιοχή… και μάλιστα μερικές φορές πολύ ακριβότερα από την οποιαδήποτε άλλη περιοχή.

Ανταγωνισμό με γνώμονα την τιμή μεταπώλησης ενός brand δεν μπορεί να κάνει ένα μικρό τοπικό κατάστημα σε ένα πολυκατάστημα που προμηθεύεται τεράστιες ποσότητες.

Αυτό όμως που μπορεί να κάνει το τοπικό κατάστημα και μάλιστα με απόλυτη επιτυχία, είναι να πουλήσει το «μοναδικό» προϊόν που παράγει ο τόπος του, να βάλει παραδείγματος χάριν στο «καφέ» του παγωτό, από το τοπικό εργαστήριο (ζαχαροπλαστείο) και να το γράψει με τεράστια γράμματα στον κατάλογό του, να χρησιμοποιήσει το εστιατόριο τοπικά τυριά στη σαλάτα του και να το βροντοφωνάξει, να το διαφημίσει παντού και να το κάνει σημαία του μαγαζιού του, να ψάξει το εμπορικό κατάστημα να βρει τη μικρή βιοτεχνία που ράβει εξαιρετικά ρούχα και σε πολύ καλές τιμές και δεκάδες άλλα τέτοια παραδείγματα.

Γιατί για να γίνει ο εποχικός επισκέπτης πελάτης σας και για να πάψει ο κάτοικος να ψάχνεται δεξιά και αριστερά πρέπει να του δώσετε κάτι το διαφορετικό, πρέπει να ζήσει την διαφορά σ’ όλα τα επίπεδα, πρέπει να φύγει και να θέλει να ξαναγυρίσει και αυτός που έχει φύγει… να ξαναγυρίσει.

Και το διαφορετικό που ζητάει ο πελάτης είναι στο σύνολο… είναι στο προϊόν σας, είναι στην συμπεριφορά σας απέναντί του, είναι το ενδιαφέρον σας στο σύνολο για να τον εξυπηρετήσετε ακόμα και αν αυτό που ψάχνει είναι μηδαμινής αξίας.

Βλέπω σχεδόν σε όλες τις κάρτες των καταστημάτων να υπάρχει εκτός από το τηλέφωνο και e-mail.

Δοκίμασα, έτσι για την ιστορία, να στείλω e-mail σε κάποια καταστήματα, ζητώντας πληροφορίες «τύπου»... έχετε αυτό ή πόσο κάνει αυτό;...

Ακόμα περιμένω απάντηση…

Πήρα τηλέφωνο σε κάποιο άλλο κατάστημα να μάθω εάν υπάρχει κάποιο προϊόν που μ’ ενδιέφερε και πόσο κοστίζει… Η απάντηση; «Τιμές από το τηλέφωνο δεν λέμε»… δυστυχώς όμως για αυτούς τους επιχειρηματίες, κάποιοι συνάδελφοί τους τις έχουν αναρτημένες και στο διαδίκτυο…

Τηλεφώνησα σε άλλο κατάστημα και ζήτησα κάτι που τελικά δεν είχε, όμως κράτησε το τηλέφωνό μου ώστε να ψάξει να το βρει και να μ’ ενημερώσει…

Ευτυχώς που μπορώ να ζήσω και χωρίς αυτό, γιατί ακόμα περιμένω... 

Η διαφορά γίνεται σε πολλαπλά επίπεδα και αφού καταφέρετε να την κάνετε και να δημιουργήσετε πελάτες, τότε χρειάζεται να τους υπενθυμίζετε συχνά πυκνά όχι μόνο ότι υπάρχετε, αλλά ότι συνέχεια ψάχνεστε για το καλύτερο, για το κάτι το διαφορετικό.

Και μην σκεφτείτε πως όλα αυτά τα γράφω για να προωθήσω τα συμφέροντα της εφημερίδας μας και κατ’ επέκταση και των υπολοίπων τοπικών ΜΜΕ. Τα γράφω γιατί είναι αδιανόητο, να μην είστε εσείς αυτοί που θα κυνηγάτε τα ΜΜΕ για να προβάλλετε τις υπηρεσίες σας, τα προϊόντα σας, τις νέες παραλαβές σας, τις εκδηλώσεις που διοργανώνετε και γενικά να επικοινωνείτε με τον έξω κόσμο!!!

Βαρέθηκα να ακούω την καραμέλα, «έχω facebook… και ενημερώνω από εκεί»…

Και η Coca Cola έχει facebook και ακολουθείται από κάποια εκατομμύρια χρήστες, αλλά δε σταματάει να κάνει διαφήμιση.

Και το καλύτερο εστιατόριο στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης έχει εξαιρετικά πετυχημένα πιάτα, αλλά δεν παύει να δημιουργεί νέες γεύσεις και να τις επικοινωνεί με το κοινό.

Ακόμη και τα super markets που δέχονται εκατοντάδες επισκέπτες κάθε μέρα μπαίνουν στη διαδικασία να δημιουργήσουν έντυπα για να προβάλλουν τα «καλούδια τους» και να τα μοιράσουν από πόρτα σε πόρτα…

Με δύο λόγια, οι εποχές μπορεί να είναι δύσκολες, αλλά και ο ανταγωνισμός, δυστυχώς είναι πλέον μικρότερος αφού και πάλι δυστυχώς έχουν μειωθεί τα καταστήματα και εάν δεν κάνετε κάτι, φοβάμαι πως θα μειωθούν και άλλο…