Ο κ. Γιάννης, άστεγος, που έχει για σπίτι του, το παγκάκι της πλατείας Αγίας Μαρίνας στην Αρτέμιδα (Λούτσα), δέχτηκε να δημοσιεύσω αυτή τη μίνι συνέντευξη, με σκοπό, αφ’ ενός μεν, να ευχαριστήσει όλους για τη βοήθεια που του προσφέρουν και αφετέρου, μήπως βοηθηθούν όλοι άστεγοι της Αρτέμιδας που σύμφωνα με τα λεγόμενά του είναι αρκετοί.
- Κύριε Γιάννη, τι σας έφερε σε αυτή τη θέση;
«Με την οικογένεια μου δεν τα πήγα καλά...».
- Μου είπανε ότι κοιμάστε σε μια στάνη...
«Αυτό είναι ψέμα. Ποτέ δεν κοιμήθηκα σε στάνη, σε σπηλιά ναι, την οποία διατηρώ πεντακάθαρη».
- Ήρθανε φορείς του δήμου, της Πολιτείας, ή της εκκλησίας να σας βοηθήσουν, να σας πάρουν από το παγκάκι...
«Ναι, αλλά δεν θέλω να πάω, για να μην είμαι συγκάτοικος, με πρεζόνια, με αυτούς, που είναι για άλλες αιτίες άστεγοι...».
- Έχετε εργαστεί για να δικαιούστε σύνταξη; Πόσο χρονών είστε;
«Ήμουν επαγγελματίας ψαράς. Αλλά κάποιοι φίλοι με κοροϊδέψανε και δεν μου δώσανε την άδεια ψαρέματος. Έχω δουλέψει και στον δήμο και σε άλλες δουλειές. Είμαι στα 64...».
- Πως θα τη «βγάλετε» στο κρύο και στη βροχή;... τώρα που χειμωνιάζει;
«Ευχαριστώ τον κ. ...... που μου έφτιαξε το αμάξι... θα κοιμάμαι μέσα σε αυτό και θα μαζεύω κανένα σίδηρο, χαλκό να ζω αξιοπρεπώς. Ευχαριστώ και τον Ιερέα της Αγίας Μαρίνας και τους περιοίκους που με βοηθάνε στη σίτιση. Λίγοι είναι καλοί...».
- Να σας βγάλω φωτογραφία...
«Όχι για να μην στεναχωρήσω τα παιδιά μου. Από πίσω βγάλε όσες θέλεις».