Ο Άγιος Εφραίμ γεννήθηκε στα Τρίκαλα της Θεσσαλίας το έτος 1384 στις 14 Σεπτεμβρίου, εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού με το κοσμικόν όνομα Κωνσταντίνος Μόρφης. Σε ηλικία 14 ετών, το 1398, εγκατέλειψε μητέρα-χήραν και (7) επτά αδέλφια, ύστερα από προτροπήν της ευσεβούς αυτού μητρός, προφανώς διά να αποφύγει την βιαίαν στρατολογίαν-«παιδομάζωμα», για την επάνδρωσιν των γενιτσαρικών σωμάτων, και προσήλθε διά να μονάσει εις την Ιεράν Μονήν του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, την ακμάζουσαν τότε επί του Όρους των Αμώμων της Αττικής. Ο Άγιος Εφραίμ ασκήτεψε και μόνασε στην Ιερά Μονή επί 28 χρόνια.

Κατά το έτος 1424 οι Τούρκοι εισέβαλαν βιαίως εις την Ιεράν Μονήν του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου επί του Όρους των Αμώμων και εσφαγίασαν αγρίως τους Πατέρας της Μονής.

Ο Άγιος Εφραίμ απουσίαζεν εις την σπηλιάν του επί του Όρους και επιστρέψας, όταν είδε τα σώματα των Πατέρων εσφαγμένα εδώ και εκεί εθρήνησεν γοερώς. Τον επόμενον χρόνον την 14ην Σεπτεμβρίου 1425, εορτήν πάλιν Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού επανήλθον οι βάρβαροι Οθωμανοί και ευρόντες τον Άγιον τον συνέλαβαν και τον εβασάνιζαν επί 8 ½ μήνας, μετά μεγάλης μανίας και βαρβαρότητος. Τέλος, τον εκρέμασαν ανάποδα σε παλαιόν δένδρον μουριάς εντός του περιβόλου της Μονής, αφού διαπέρασαν στον ομφαλόν του χονδρόν παλαιόν ξύλον αναμμένον και αφού τον εκάρφωσαν με μεγάλα σουβλερά γύφτικα καρφιά. Ο Άγιος Εφραίμ ετελείωσε μαρτυρικώς την ζωήν του από τους Τούρκους την 5ην Μαίου του σωτηρίου έτους 1426, σε ηλικία 42 ετών.