Γράφει η Έλλη Δαμίγου

Δημοσιογράφος

Η Ελλάδα φημίζεται για το φυσικό της κάλλος μέχρι τα πέρατα του κόσμου, η νοοτροπία ωστόσο του Έλληνα καταδικάζει τα δάση μας και τις ακρογιαλιές μας στη ρύπανση και στις πυρκαγιές. Η παιδεία ξεκινά από την οικογένεια και το σχολείο και διαχέεται στην κοινωνία και στη γενικότερη φιλοσοφία που όλοι δυστυχώς παρατηρούμε ολόγυρά μας καθημερινά με κακές συμπεριφορές από την ρύπανση των ακτών έως και  τους εμπρησμούς. Επιβαρυντικός παράγοντας είναι όμως και η κουλτούρα της ατιμωρησίας που εντείνει αυτές τις κακές και κοινωνικά και περιβαλλοντικά επιζήμιες συμπεριφορές.

Αν γνωρίζουμε ότι η κακή μας πράξη θα μείνει ατιμώρητη δεν μας πειράζει να αγνοήσουμε ένα νόμο ή να παραβλέψουμε έναν κανόνα όσον αφορά την περιβαλλοντική προστασία.

Στα πλαίσια της ευρωπαϊκής οικογένειας όπου ανήκει η Ελλάδα οφείλει να διδαχθεί από την ευρωπαϊκή περιβαλλοντική πολιτική η οποία βασίζεται στις αρχές της προφύλαξης, της πρόληψης και της επανόρθωσης των καταστροφών του περιβάλλοντος στην πηγή, καθώς και στην αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει».

Στην χώρα μας και ιδιαίτερα στην περιοχή μας, την Ανατολική Αττική υπάρχει αδιαφορία και έλλειψη πρόληψης, εκπαίδευσης αλλά και ενημέρωσης της κοινωνίας των πολιτών  για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος. Η πυρκαγιά στο Μάτι ήταν ένα τρανό παράδειγμα κακού συντονισμού μεταξύ των Φορέων, εκτάκτων κλιματολογικών συνθηκών και απόδειξη της απουσίας ενημέρωσης από την πλευρά της πολιτείας των πολιτών  προκειμένου να συμπεριφερθούν ορθά για να διαφυλάξουν την ζωή  αλλά και την περιουσία τους.

Αντιθέτως, άλλα κράτη μέλη της της Ευρωπαϊκής ένωσης φαίνεται να υποδεικνύουν ιδιαίτερη προσοχή και αγάπη στο φυσικό τους περιβάλλον, όπως οι Κροάτες και οι Μαυροβούνιοι. Λαοί που δεν διακρίνονται για την  κρατική τους οργάνωση και την οικονομική τους ισχύ ωστόσο σέβονται και αγαπούν το φυσικό τους περιβάλλον και το διαφυλάττουν ως «κόρη οφθαλμού» θεσπίζοντας αυστηρές ποινές και τιμωρίες. Το ίδιο βέβαια διακρίνεται εύκολα και στα πιο οργανωμένα και οικονομικά εύρωστα κράτη όπως η Ιταλία, η Ελβετία και η Γερμανία.

Επιπρόσθετα στις μέρες μας η κλιματική αλλαγή  κόσμο καθιστά απαραίτητη την ανάγκη για αλλαγή νοοτροπίας στο θέμα αυτό. Ένα άλλο θέμα άξιο μνείας είναι και το οικονομικό αντίκτυπο που θα έχει η καταστροφή του φυσικού μας περιβάλλοντος στην χώρα μας την στιγμή μάλιστα που  ο τουρισμός είναι από τις κυριότερες πηγές εισοδήματος για τους Έλληνες.

Εν κατακλείδι η πολιτεία αλλά και οι πολίτες μεμονωμένα υποχρεούμαστε να έχουμε μια πιο υπεύθυνη στάση απέναντι στο φυσικό περιβάλλον που θα κληροδοτήσουμε στις επόμενες γενιές.

Ισχυροί σύμμαχοι προς αυτή την κατεύθυνση είναι η καλλιέργεια της οικολογικής συνείδησης στα παιδιά από μικρή ηλικία, η ανακύκλωση αλλά και  η ενημέρωση των πολιτών για περιπτώσεις φυσικών καταστροφών. Το περιβάλλον είναι το δικό μας σπίτι και εμείς έχουμε υποχρέωση και καθήκον να το προστατεύσουμε με το καλύτερο δυνατό τρόπο.