Τη συνάντησή της με την κατάθλιψη αποκαλύπτει η κορυφαία δρομέας μας, η Αλεξία Παππά αμέσως μετά τη συμμετοχή της στους Ολυμπιακούς Αγώνες «Ρίο 2016». Σε αυτή οφειλόταν η δίχρονη απουσία της από την αγωνιστική δράση!!! Προχώρησε σε μια εξομολόγηση εκ βαθέων στην τρέχουσα έκδοση των New York Times.

H 30χρονη πρωταθλήτριά μας σε ένα διάλειμμα της προετοιμασίας για τη συμμετοχή της στο The marathon project/Chandler/AZ της 20ης Δεκεμβρίου στάθηκε μπροστά στην κάμερα της γνωστής στήλης «opinion» αυτού του διεθνούς ΜΜΕ. Μίλησε για την ασθένεια της ψυχούλας της, πως την αντιμετώπισε και εξήλθε από το «δίχτυ» της. Παράλληλα θυμήθηκε τα παιδικά χρόνια της, την απώλεια της μητέρας της, κ.α. Παρουσίασε τέλος με πίστη και αισιοδοξία τα σχέδιά της.

Αυτή η εξομολόγηση φιλοξενείται σε ένα βίντεο των 5:34, εδώ: https://www.nytimes.com/2020/12/07/opinion/alexi-pappas-depression.html?smid=tw-nytopinion&smtyp=cur

Προηγείται αυτό ως εισαγωγικό:  Τι θα συνέβαινε αν οι αθλητές και οι προπονητές εκπαιδεύονταν να ψάχνουν την κατάθλιψη εξίσου προσεκτικά, όπως παρακολουθούν, πχ μια έλξη βαρών;

Στο βίντεο Op-Ed παραπάνω, η Αλεξία Παππά που ζει στο Λος Άντζελες, υποστηρίζει ότι πρέπει να δούμε την ψυχική υγεία και τη σωματική υγεία εξίσου σημαντική και τόσο θεραπεύσιμη όσο ένα σκισμένο ACL. Γνωρίζει!!! Είναι δρομέας... Αγωνίστηκε στους Ο.Α. «Ρίο 2016» σημείωσε νέο ρεκόρ αλλά κατέρρευσε στη συνέχεια και εισήλθε σε μια μορφή κλινικής κατάθλιψης. Είχε εκπαιδευτεί να δίνει ιδιαίτερη προσοχή στο σώμα της αλλά δεν ήταν εξοπλισμένη να  αντιμετωπίζει έντονα ψυχολογικά τραύματα.

Σκεφθείτε: ο αθλητισμός και η κοινωνία έχουν ορίσει τους ίδιους πόρους για τον έλεγχο και τη θεραπεία ψυχικής υγείας, όπως και για τη σωματική ευεξία; Θεωρούν ένα υγιές σώμα και μυαλό εξίσου σημαντικό για την επιτυχία;