Γράφει η Θεοδώρα (Δώρα) Κουφοπούλου Ηλιοπούλου

Καλέ μου, Άη Βασίλη από την Καισαρεία, επειδή η στέρηση Ωριμάζει, και ο πόνος καλλιεργεί τον άνθρωπο, σε συγχωρώ που δεν Πρόλαβες να μου φέρεις τότε... που το είχα ανάγκη, ένα τόσο δα, Μικρούτσικο δωράκι, αφού, Πολυμελής, αλλά, Όμορφη, και Αγαπημένη η Οικογένειά μας.

Μάταια ξαγρυπνούσα πρωτοχρονιάτικες νύχτες και νύχτες καθώς Ξαγρυπνούσε και η πετρελαιο-λάμπα μας, κι έτριζαν τα κούτσουρα Στο Τζάκι ολονυχτίς, περιμένοντάς σε.

Περίμενα... περίμενα... και που, ο άγιος Βασίλης, ο καλοσυνάτος,

Όπως με έθρεψε της γιαγιάς μου και της μάνας μου το παραμύθι σου.

Θα ήταν πολλά τα παιδιά έλεγα. Του χρόνου όμως... και ήρθε.

Του  χρόνου, και Πολλοί χρόνοι, και πουθενά εσύ.

Καυτό δάκρυ σφάλιζε τα παιδικά μου βλέφαρα,και μεγάλος ο θυμός Μου. Σε αποκάλεσα κακό και Άδικο. Θυμάσαι;

Περασμένα ξεχασμένα. Όμως μου χρωστάς.

Χρωστάς Άγιε μου Βασίλη.

Γι΄αυτό,σε παρακαλώ, πάρε επειγόντως το πιο ταχύ έλκηθρο,

Και πήγαινε σε όλα τα παιδάκια του κόσμου που περιμένουν.

Με Λαχτάρα ένα δωράκι σου.

Τρέξε στις εμπόλεμες χώρες τις δυστυχισμένες.

Τρέξε σε όλη την ανθρωπότητα την πονεμένη,

Και κάνε το θαύμα.

Άνοιξε το σάκο σου να σκορπίσεις Αγάπη, Υγεία, Ειρήνη, Ελευθερία, Χαρά.

Αυτό το δώρο σε παρακαλώ να μου φέρεις.

Αυτό, δεν προσδοκάτε και εσείς, φίλες, και φίλοι;

Ας κάνουμε όλοι μας τούτες τις ώρες μια προσευχή,

Η παράκληση να εισακουσθεί.

Και αν δεν προλάβει ο Άγιος Βασίλης να φέρει δώρα,

Ας προλάβουμε εμείς, και ό,τι δώρο μπορούμε.

Να προσφέρουμε στους συνανθρώπους μας.

Xωρίς να διατυμπανίζουμε την προσφορά μας.

Όσο πιο κρυφή, περισσότερη χαρά νοιώθουμε.

Καλή Πρωτοχρονιά άξιε εκδότη κ. Κοντογεώργο.

Φίλες και φίλοι αναγνώστριες, αναγνώστες.

Ο καινούργιος χρόνος 2024.

Να φέρει Καλή Υγεία, Χαρά, Ειρήνη.

Κάτω από τις φτερούγες του Θεού,

του Ελληνισμού και της ποίησης.

Ας είμαστε ενωμένοι.