«Με έκπληξη διάβασα την ανάρτηση του φίλου Παναγιώτη Γκιάλπη αναφορικά με τη θετική έκβαση της αντικατάστασης του χλοοτάπητα γηπέδου Μαραθώνα και λοιπών εργασιών, του οποίου η μνήμη φαίνεται να είναι πολύ επιλεκτική. Μνημονεύει πρόσωπα που έχουν -κατά τα γραφόμενα- βοηθήσει στην υπόθεση από το απώτατο παρελθόν, ξεχνώντας πρόσφατα γεγονότα και ονόματα που έδωσαν την οριστική λύση στο χρόνιο πρόβλημα.

Κι εξηγούμαι:

- Ο κ. Γκιάλπης  «ξέχασε» που τον κάλεσα στο γραφείο μου (Λεωφόρος Κάτω Σουλίου, Σχινιάς) παρουσία της κας Ξάνθης Λιανοπούλου, η οποία είναι μηχανικός του Μελισσανίδη και κατασκευάζει τα γήπεδα της ΑΕΚ.

- «Ξέχασε» τη συνάντηση με τον Αλέξανδρο Παπαναστασίου επιθεωρητή γηπέδων σε όλη την Ελλάδα.
- «Ξέχασε» ο κ. Γκιάλπης να αναφέρει την αφιλοκερδή αυτοψία που κάναμε με τους παραπάνω, στο γήπεδο.

- «Ξέχασε» ότι στο γραφείο του Δημάρχου Στέργιου Τσίρκα είχε έρθει ο Ιάσονας Γκορτσόπουλος ο οποίος έχει φτιάξει τα ποδοσφαιρικά γήπεδα στη Ραφήνα και σε άλλους δήμους. Ο κ. Γκορτσόπουλος συνταξιοδοτηθείς προσφάτως, ήρθε αφιλοκερδώς να μας βοηθήσει για το πώς θα ξεπεράσουμε τις προσφυγές. Γιατί φίλε Παναγιώτη, πρόκειται για προσφυγές και όχι άγονους διαγωνισμούς. Προσφυγή είχαμε και τώρα στις 20/8/2020 αλλά αυτή τη φορά όλως τυχαίως, δικαιωθήκαμε...

Όλοι οι αξιόλογοι προαναφερθέντες δεν μπήκαν αφιλοκερδώς στον κόπο για κανέναν άλλο λόγο παρά μονάχα μετά από δικές μου εκκλήσεις και παρεμβάσεις, καθώς έχω την τιμή να είναι φίλοι μου. 

Δεν αμφισβητώ κανενός την προσπάθεια και την καλή θέληση, πλην όμως, όπως καταλήγεις κι εσύ φίλε Παναγιώτη, η νίκη θα πρέπει να έχει έναν πατέρα....

Δεν σκοπεύω να συνεχίσω αυτόν τον διάλογο. Χαίρομαι που τελικά το ιστορικό γήπεδο του ιστορικού μας Δήμου θα γίνει όπως του αξίζει. Χαίρομαι που τα τρία μου αγόρια όπως και όλα τα παιδιά μας στον ενιαίο Δήμο θα μπορούν να χαίρονται ένα γήπεδο κόσμημα».