Σε 10 μέρες (4/4) τελειώνει η προθεσμία διαβούλευσης της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) που αφορά τον παραλιακό πεζόδρομο και τις επεμβάσεις στην ακτογραμμή και στον πυθμένα. Εν ολίγοις ότι σχεδιάζεται για την παραλία μας αλλά και για την θάλασσα μας. Ο Σύλλογός μας, όπως κάνει σε κάθε νέο σχέδιο ή έργο που αφορά το Μάτι, επικοινώνησε και συμβουλεύτηκε ειδικούς και συγκεκριμένα ΩΚΕΑΝΟΛΟΓΟ, ΓΕΩΛΟΓΟ, ΤΟΠΟΓΡΑΦΟΥΣ και ΜΗΧΑΝΙΚΟΥΣ με ειδικότητα στα λιμενικά έργα και δυστυχώς τα νέα είναι πάρα πολύ άσχημα...
Πρώτον και βασικό, είναι φανερό πως ΔΕΝ έχει γίνει μελέτη για την περιοχή μας, αλλά στις 1000 σελίδες έχουν χρησιμοποιηθεί άλλα δεδομένα; άλλες μελέτες; Είναι χαρακτηριστικό το απόσπασμα της «μελέτης» που γράφει: «Αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων των ΝΗΣΙΩΝ και στήριξη εναλλακτικών και ήπιων μορφών ανάπτυξης» Σε άλλο σημείο μιλάει για: ανάπλαση των παλαιών οικισμών. Κάποιος κάτι έχει κάνει άρπα κόλλα …και πάντως όχι αυτό για το οποίο έχει πληρωθεί!
Και πάμε στα βασικά:
Οι επεμβάσεις που προβλέπονται είναι ουσιαστικά μια αποθέωση χρήσης μπετόν και πλήρης (μη αναστρέψιμη) αλλοίωση, έως καταστροφή του υπάρχοντος φυσικού τοπίου!
1. Αφαιρείται σε ΟΛΟ το μήκος του παραλιακού μετώπου και σε πλάτος 3,5μ, το χώμα σε βάθος 50 εκατοστών οπότε καταστρέφονται οι ρίζες των σπάνιων φυτών: άρκευθοι, σχίνοι, πευκάκια, άγριολούλουδα όπως η μαλκόλμια κλπ. Πέρα από το αισθητικό, οι ρίζες των δέντρων, ως γνωστόν συγκρατούν το χώμα. Είναι όπως τα σίδερα μέσα στο μπετόν και ακόμα πιο ισχυρές.
2. Αφαιρείται από τις 3 παραλίες του Ματιού, παραλία Γαβριήλ, παραλία κάτω από ξενοδοχείο Μάτι και παραλία Αργυράς Ακτής, η άμμος σε βάθος 25εκ. Συνολικά 190 κυβικά! Πάνω από 20 μεγάλα φορτηγά. Στη θέση της άμμου θα μπει γεωύφασμα, σίδερο, μπετόν κ.α. Και από πάνω τελικά ξύλινες σανίδες οι οποίες όπως όλοι καταλαβαίνουμε σε μερικά χρόνια θα έχουν φύγει ή πιτσικάρει. Οι δε μεταλλικές δοκίδες πάνω στις οποίες θα κολληθούν τα ξύλα πολύ σύντομα θα σκουριάσουν! Για να φαίνεται ο πεζόδρομος (όχι για να είναι) ενταγμένος στο περιβάλλον!!!. Για να περπατάμε δηλαδή στην παραλία. Ενώ στο Κόκκινο Λιμανάκι ο πεζόδρομος βγαίνει και συνεχίζει στο πεζοδρόμιο, στο Μάτι για κάποιο λόγο πρέπει να είναι ακριβώς δίπλα στην θάλασσα. Ακόμα και αν καταστρέφεται η ακτή.
Και αυτή είναι η πρώτη εναλλακτική για την άμμο. Η δεύτερη είναι εμπηγνυόμενοι μεταλλικοί πάσσαλοι 30εκ που θα εισχωρήσουν σε βάθος δύο μέτρων που προφανώς θα σκουριάσουν και θα ακολουθήσει επάνω τους εξέδρα με μπετόν και ξύλα που και αυτή θα έχει πολύ σύντομη ημερομηνία λήξης. Οι οπές στην άμμο θα γίνουν με μηχανήματα που σίγουρα δεν χωράνε στα παραλιάκια μας και ποιός ξέρει τι καταστροφή μπορεί να προκαλέσουν. Για όσους γνωρίζουν με Ερπυστριοφόρο Μηχάνημα Διάτρησης Πασσάλων όπως αναφέρει η μελέτη....
Γκανάιτ στην παραλία μας; Ναι, αυτό θα γίνει. Το γκανάιτ σαν όρο οι περισσότεροι το ακούσαμε για πρώτη φορά μετά την φωτιά. Είναι μέθοδος εκτόξευσης σκυροδέματος για ενίσχυση του οπλισμού. Σε ένα σπίτι είναι οκ. Στην παραλία μας; Τις κοιλότητες των βράχων σκοπεύουν τις «γεμίσουν» με εκτοξευόμενο σκυρόδεμα, το οποίο φυσικά θα ρέει στο νερό διότι δεν γίνεται να σταθεροποιηθεί σε κλάσμα δευτερόλεπτου. Αυτό όλο θα πάει στην θάλασσα και θα καλύψει και την ακτογραμμή.
Βράχοι που προεξέχουν θα κοπούν για να είναι ένα ίσιο μέτωπο δηλαδή σαν τοίχος.
Για όλα αυτά υπάρχει ένα ολόκληρο κεφάλαιο με τα μηχανήματα που θα χρησιμοποιηθούν με τις εκροές υγρών, στερεών και αερίων αποβλήτων, χημικές τουαλέτες (λόγω του ότι θα δουλεύουν 200 άτομα κατά τη διάρκεια του έργου), τα πολλά εργοτάξια που θα πρέπει να στηθούν κατά μήκος του έργου και για τις μάντρες απόθεσης οικοδομικών υλικών που θα δημιουργηθούν.
Ισχυρίζονται ότι τα έργα θα τελειώσουν σε δύο χρόνια. Οι ειδικοί γεωλόγοι που συμβουλευτήκαμε μας διαβεβαίωσαν απο παρόμοια έργα που έχουν αναλάβει, ότι αυτά τα έργα θα κρατήσουν τουλάχιστον 10 χρόνια. (Συνήθως κρατάνε από 10 έως 20 χρόνια). Μας τόνισαν ότι οι επεμβάσεις είναι μεγάλες και το οικοσύστημα είναι πολύ ευάλωτο και θα κινδυνεύσει με εξαφάνιση η χλωρίδα και η πανίδα εντός και εκτός θάλασσας. Θα χαλάσει όλη η φυσική ομορφιά. Κατά την διάρκεια της εκτέλεσης των έργων η θάλασσα θα είναι ακατάλληλη για κολύμβηση. Θα επηρεαστεί ανεπιστρεπτί όλη η φυσική και κοινωνική πραγματικότητα της περιοχής. Και το σπουδαιότερο: Τα έργα στα πρανή ΔΕΝ βοηθούν τη συγκράτηση της διάβρωσης:
1. Μέσα από το πλέγμα συγκράτησης-κοτετσόσυρμα (αν και γαλβανισμένο οι ειδικοί μας προειδοποιούν ότι ακόμα και αυτό θα σκουριάσει) περνάει το νερό και ο αέρας άρα η διάβρωση σε αυτά τα σημεία θα συνεχίζεται.
2. Το εκτοξευόμενο σκυρόδεμα θα αποκολληθεί δημιουργώντας νέα επικινδυνότητα και
3. Τα κομμάτια βράχου που θα κοπούν μπορεί να φέρουν στην επιφάνεια άλλα πιο επιρρεπή στη διάβρωση.
4. Η άμμος που θα κουβαληθεί για να μεγαλώσει η παραλία είναι αμφίβολο αν θα κρατηθεί ενώ συγχρόνως θα επηρεάσει τον πυθμένα που θα εξορυχθεί αλλά και τα λιβάδια Ποσειδωνίας που θα καλύψει τα οποία είναι τα φίλτρα και το οξυγόνο της θάλασσας μας .
Άρα τι; Απλώς για να φαγωθούν τα χρήματα του ερανικού;
Γιατί γίνονται αυτά εφ’ όσον θα κατασκευαστούν οι κυματοθραύστες (σε υπερβολικό μάλιστα βαθμό) προκειμένου να ανακόψουν τον μεγάλο κυματισμό να ξαναφέρουν άμμο και να συγκρατήσουν τη διάβρωση; Μήπως όμως δεν έχουν μελετηθεί επαρκώς και αυτοί και δεν είναι πολύ σίγουροι οι μελετητές για την επιτυχία του εγχειρήματος;
Και τι θα κάνουμε; Δεν θα γίνει τίποτε; Υπάρχουν σημεία που πράγματι υπάρχει διάβρωση (Αμπελούπολη και πολυκατοικίες ΑΛΧΑΝΑΤΗ και ΚΑΡΩΝΗ). Υπάρχουν οι «NATURAL BASED SOLUTIONS» (ΛΥΣΕΙΣ ΠOY MIMOYNTAI THN ΦΥΣΗ ) αντί των «σκληρών μεθόδων».
Αυτές είχαμε προτείνει κατά τη διαβούλευση της ΜΠΕ στο έργο της ακτομηχανικής τον Σεπτέμβριο του 2020 και ευτυχώς πρυτάνευσε η λογική και εισακουστήκαμε όσον αφορά τον τύπο των κυματοθραυστών με αποτέλεσμα οι έξαλλοι (εκτός νερού) να μετατραπούν σε ύφαλους και γλιτώσαμε από το να βλέπουμε τοιχία-μπλοκ να ξεπηδάνε μέσα από το νερό, να αποκόπτουν τον ορίζοντα να εμποδίζουν την κολύμβηση και να μετατρέπουν τη θάλασσα μας σε λασποθάλασσα. Για το πλήθος αναμένουμε τη γνώμη των ειδικών. Τέτοιες λύσεις που χρησιμοποιούνται πιά σε όλο τον κόσμο που σέβονται το περιβάλλον και όχι αυτές που είναι έργα βιτρίνας, υψηλότατου κόστους και που κάνουν μεγαλύτερο κακό.
Επίσης ως μέτρο προστασίας πάντα υπάρχει και η περίπτωση του αποκλεισμού κάποιων σημείων τα οποία δεν ήταν ποτέ επισκέψιμα στους λουόμενους ούτε στην ακτή ούτε μέσα στη θάλασσα. Γι’ αυτό και αποτελούν καταφύγιο πουλιών. Το Μάτι δεν είχε ποτέ ενιαία αμμώδη παραλία από τη μία άκρη ως την άλλη όπως ο Σχινιάς, ούτε είναι φυσικό να δημιουργηθεί κάτι τέτοιο και ούτε θα μπορέσει να διατηρηθεί. Το γεωμορφολογικό χαρακτηριστικό του είναι η βραχώδης δαντελωτή ακτογραμμή και αυτό θα πρέπει να παραμείνει. Οι αμμώδεις παραλίες θα πρέπει να επανέλθουν σε σημεία που προϋπήρχε όπως η παλαιά πλαζ μεταξύ ξενοδοχείου RAMADAκαι Λιμανιού.
Ήπιες τέτοιες λύσεις υπάρχουν και για τη συγκράτηση των πρανών και για τη διαμόρφωση του παραλιακού πεζόδρομου οι οποίες θα αναλυθούν στη διαβούλευση που θα κάνουμε ως Εξωραϊστικός Σύλλογος ΜΑΤΙ. Παροτρύνουμε τους κατοίκους του Ματιού, μέλη ή μη του Συλλόγου μας, που μοιράζονται τις ίδιες ανησυχίες να ασκήσουν το δικαίωμα συμμετοχής στη διαβούλευση και μπορούν να το κάνουν είτε με δικό τους κείμενο ή με αυτούσιο το κείμενο του Συλλόγου μας. Όσο μεγαλύτερη είναι η συμμετοχή και η αντίδραση τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να εισακουστούμε και το έργο να υιοθετήσει μεθόδους φιλικές στο περιβάλλον και με σεβασμό στη φυσιογνωμία της παραλίας μας και του οικισμού μας.
Τόσο η αξία των ιδιοκτησιών μας αλλά κυρίως η ποιότητα της ζωής μας θα υποστεί τεράστιο πλήγμα. Τι είναι το Μάτι χωρίς θάλασσα, ακτές και παραθαλάσσια φύση;
Για να καταλάβετε για τι έργο πρόκειται παραθέτω ενδεικτικά φωτογραφία από μηχάνημα έργου (που αναφέρεται στη ΜΠΕ) και χρησιμοποιείται σε βαριές κατασκευές αντιστήριξης (οδοποιία, γέφυρες, κ.α.) και φωτογραφίες από τη μικρή μεγέθους παραλία του Γαβριήλ και τον στενό αλλά με πλούσια και σπάνια χλωρίδα πεζόδρομο που αυτό το μηχάνημα θα χρησιμοποιηθεί!!!
Αναρωτηθείτε αν θα μείνει κάτι να μας θυμίζει το όμορφο Μάτι!!!
(*) Η Μαρία Μήλα είναι Γραμματέας του Εξωραϊστικού Συλλόγου «ΜΑΤΙ».