α) Ο λόγος όλων σοβαρός ανάλογος με τις στιγμές που ζούμε, αλλά «πολύ συστημικός», «παλαιομοδίτικος», «στενός», «κουστουμάτος»

Π.χ. «Οι φόροι δεν δαπανούνται στην υγεία», όπως είπε ο αξιόμαχος κύριος Πρωθυπουργός.

«ΕΠΕΝΔΥΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟ ΚΑΛΟ», λέμε εμείς...

«Σχέδιο» μόνο με ημερομηνίες είναι timeplan. Χωρίς κοστολόγηση (ολιστική όχι μόνο δημοσιονομική) των προτεινόμενων μέτρων θα αποδειχθεί ανεπαρκές και αναξιόπιστο.

Η οικονομία σαφώς είναι οι επιχειρήσεις, αλλά πρωτίστως είναι οι απλοί πολίτες που δεν έχουν αυτή τη στιγμή ένα ευρώ για να βγουν από το σπίτι τους στις 4 Μαΐου, που λήγει η πρώτη φάση της καραντίνας.

25% της κοινωνίας μας είναι αυτοί οι νεόπτωχοι... Δυστυχώς.

Πόσα τεστ θα γίνουν και κάθε πότε και σε ποιους, με τι στόχους (KPI’s Key Performance Indicators);

β) Είδαμε τα έδρανα άδεια κυριολεκτικά, αφού έλειπαν νέοι βουλευτές, υπήρχαν ελάχιστες βουλευτίνες και κυρίως απουσίαζε ένας πολιτικός σχηματισμός που να εκφράζει το ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ.

Που είναι ένα γαλάζιο ποτάμι με εθνικά, αλλά και φιλοευρωπαϊκά χαρακτηριστικά, κοινωνικές και ρεαλιστικές ευαισθησίες, νέες πρωτότυπες ιδέες, εκτός συστήματος (out of the box) και μη φθαρμένα στελέχη που να ξέρουν ΠΩΣ να τις υλοποιήσουν;

Πρακτικά και αυτονόητα πράγματα χρειάζεται η Χώρα μας.

Λεφτόδεντρα μπορεί να μην υπάρχουν, αλλά «φυτά» και «λιπάσματα» υπάρχουν άφθονα στο σημερινό ξεπερασμένο πολιτικό σκηνικό...

Μερικές πρώτες σκέψεις που δεν στρέφονται κατά προσώπων, αλλά αμφισβητούν άγευστες συνταγές και μαξιλάρια.

Όταν η Ελλάδα αλλάζει, ένα χρέος έχουμε ως ενεργοί πολίτες (όχι το μνημονιακό): να προσφέρουμε ως ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ.

Καλημέρα και καλή δύναμη.

 

Για την ΟΜΑΔΑ 2020