Ποιο είναι το όραμα για τον Μαραθώνα, εδώ και δεκαετίες; Ν’ αναπτυχθεί, να προσελκύσει κόσμο, να ζωντανέψει, να γίνει αντάξιος του ιστορικού του ονόματος.

Εντυπωσιακές φράσεις, που κάνουν ντόρο και ακούγονται ανελλιπώς, σε κάθε προεκλογική περίοδο, αλλά και σε κάθε συζήτηση, ιδιωτική ή δημόσια: «Ημιθανές χωριό ο Μαραθώνας! Πόσο πίσω έχει μείνει! Πόσο κρίμα, με την Ιστορία και τις ομορφιές που διαθέτει! Τόσο κοντά στην πρωτεύουσα και δίπλα στο Αεροδρόμιο, εντούτοις βουλιάζει στην αφάνεια…».

Δεν πιστεύω ότι υπάρχει έστω ένας -δημότης, κάτοικος, περαστικός, νέος, γέρος- να μην έχει εκφράσει παρόμοια άποψη με τις παραπάνω, να μην έχει απογοητευτεί με την εικόνα που παρουσιάζει ο τόπος του Μαραθώνα.

Και είναι τελικά, κοινό μυστικό, παραδοχή και συμπέρασμα χρόνων, για τους παροικούντες, ότι περισσότερο φταίει η νοοτροπία των ντόπιων. 

Λιγότερο όλα τ’ άλλα.

Έναν δρόμο και μοναδικό διαθέτει ο Μαραθώνας, που δεν θα έπρεπε καν να είναι δρόμος κυκλοφορίας. Θα έπρεπε να ήταν πεζόδρομος! Με μαγαζιά δεξιά και αριστερά, καφετέριες και φαγάδικα, εμπορικά και καταστήματα με τουριστικά και αναμνηστικά από τον ιστορικό Δήμο. Και οι επισκέπτες να διασχίζουν τον πολύβουο αυτό δρόμο, ν’ απολαμβάνουν τη ζωντανή πόλη και να φτάνουν στο Μουσείο Μαραθωνίου Δρόμου. Να φτάνουν στο Στάδιο και στο Πολιτιστικό Κέντρο.

Αυτό είναι όραμα. Αυτό είναι ένα «σκαλοπάτι» που δεν φτάνει μόνο να το κοιτάμε, να το συζητάμε, να το ευχόμαστε… πρέπει να το ανέβουμε κιόλας, να γίνει το πρώτο βήμα.

Αυτό είναι όραμα για να ζωντανέψει ο τόπος μας. Για να πραγματοποιηθεί όμως, χρειάζονται δρόμοι, διέξοδοι.

Στην τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Δήμου Μαραθώνος, υπερψηφίστηκε η διάνοιξη περιφερειακής οδού. Όπως επισημάνθηκε στο Συμβούλιο, ο σημερινός Πρόεδρος της Κοινωφελούς Επιχείρησης του Δήμου (ΚΕΔΜΑ) Μάνος Γεωργάτος είχε συντάξει σχετική έκθεση για τον συγκεκριμένο δρόμο, με αφορμή τις φονικές πυρκαγιές στο Μάτι, όταν ο ίδιος ήταν τότε Δημοτικός Σύμβουλος της μείζονος μειοψηφίας.

Ο νυν Δήμαρχος Στέργιος Τσίρκας δεν έχασε λεπτό, προκειμένου να δώσει σάρκα και οστά σ’ ένα έργο τέτοιας αναγκαιότητας και σημασίας, καθώς κι εκείνος -κρίνοντας από παλαιότερες δηλώσεις του- εκτιμά το δίχως άλλο, πως το πρώτο πράγμα που χρειάζεται ο Μαραθώνας είναι δρόμοι, προσβάσεις, ανοιχτές πύλες στον κόσμο.

Είναι εφικτή η υλοποίηση αυτού του έργου; Μα η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού! Και είναι καθήκον και υποχρέωση των διοικούντων, που νοιάζονται για τους πολίτες και τον τόπο, όχι μόνο ν’ ασκούν την τέχνη του δεδομένου εφικτού, αλλά να κάνουν και τ’ αδύνατα δυνατά ώστε να επιτυγχάνουν διεύρυνση των ορίων του!

Να προχωρούν και να μη διστάζουν, να μην κοντοστέκονται άβουλοι, φοβικοί και αναποφάσιστοι!