«Ο πατέρας μου ήταν παλιός αθλητής της υδατοσφαίρισης και λατρεύει το υγρό στοιχείο όπως και εγώ. Από την ηλικία των πέντε ετών με πήγε στην πισίνα σε αθλητικό σωματείο και με έγραψε στην κολύμβηση και στην πορεία μεταπήδησα στο τμήμα του πόλο. Έτσι ξεκίνησαν όλα με την φετινή χρονιά να συμπληρώνω 22 χρόνια συνεχούς παρουσίας στον χώρο. Ο πατέρας μου ήταν ο πρώτος λόγος που ασχολήθηκα με το συγκεκριμένο σπορ και όχι κάποιο άλλο».

«Ο υγρός στίβος και γενικότερα ο αθλητισμός είναι ένα κομμάτι της καθημερινότητας στη ζωή μας. Όλοι θα έπρεπε να αθλούμαστε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και να κάνουμε το άθλημα που μας ικανοποιεί. Όταν τα πράγματα γίνονται λίγο πιο σοβαρά και μπαίνουμε στον πρωταθλητισμό, τότε ναι, απαιτούνται θυσίες. Ο πρωταθλητισμός θέλει μόνο θυσίες».

«Το πόλο είναι ένα άθλημα απαιτητικό και χρειάζεται καθημερινή προπόνηση για να μπορείς να έχεις αντοχές να αποδώσεις στον αγώνα. Πολλά νέα παιδιά το ξεκινούν, αλλά λίγοι είναι αυτοί που το συνεχίζουν και μένουν στον χώρο. Ο χρόνος προπόνησης διαρκεί 5-6 ώρες την ημέρα ενώ το Σαββατοκύριακο είναι οι αγώνες του Πρωταθλήματος εντός Αθηνών ή εκτός σε κάποια πόλη της Ελλάδος που έχει έδρα η αντίπαλη ομάδα. Κάνω προπόνηση από τις 19.00 ως τις 22.30 το βράδυ και το πρωί ξανά προπόνηση από τις 07.00 ως τις 09.00. Ταυτόχρονα πρέπει να είμαι συνεπής και σωστός και στην δουλειά μου που και αυτή είναι απαιτητική. Όλη μέρα στην κίνηση. Δύσκολη κατάσταση αλλά αν έχεις πρόγραμμα και θέληση στην ζωή σου όλα τα πετυχαίνεις. Αν θες, όλα γίνονται. Εξάλλου για εμένα στο βαρύ αυτό πρόγραμμα πλέον τόσα χρόνια, ο εαυτός μου και το σώμα μου έχουν προσαρμοστεί στις συνθήκες. Με τα χρόνια το πόλο μου έχει γίνει πάθος. Το πόλο είναι μεράκι. Για να το παίξει κάποιος θέλει αγάπη και φαντασία. Θεωρώ αδιανόητο να περάσει μια ημέρα και να μην πέσω στο νερό να κολυμπήσω».

«Δυστυχώς όχι. Δεν καλλιεργείται το άθλημα, παρόλο που υπάρχει κατάλληλο  κολυμβητήριο. Ελπίζω στο άμεσο μέλλον να γίνει κάτι. Είναι πολλοί οι γονείς, ξέροντας ότι ασχολούμαι με το πόλο, που με ρωτούν πως θα πάνε τα παιδιά τους για εκμάθηση πόλο, αλλά μόλις ακούν ότι στην περιοχή μας δεν καλλιεργείται το άθλημα και ότι πρέπει να κάνουν χιλιόμετρα πολλά σε καθημερινή βάση παύουν την συζήτηση».

«Δρομολόγιο δυο φορές την ημέρα, πρωί - βράδυ Νέα Μάκρη - Φάληρο, ή Γλυφάδα, ή Βουλιαγμένη, καταλαβαίνεται κ. Κοντογεώργο το κόστος σε καύσιμα. Σκεφτείτε από μικρό παιδί που τρέχω στα κολυμβητήρια τι χρήματα σε βενζίνη έχει δώσει ο πατέρας μου και τώρα συνεχίζω εγώ».

«Αυτός που επιλέγει το άθλημα του πόλο δεν πρέπει να έχει σε καμία περίπτωση στο μυαλό του το κομμάτι αποκατάσταση. Αυτοί οι οποίοι ασχολούνται συνειδητά, προχωρούν σ’ αυτό τον δύσκολο δρόμο και δίνουν τον εαυτό τους ανιδιοτελώς.

Από μικρός που έκανα πέντε ώρες προπόνηση την ημέρα δεν είχα ποτέ αυτή την σκέψη του κέρδους στο μυαλό μου».

«Όλα τα αθλήματα του νερού είναι δύσκολα, γιατί δεν είναι σε έδαφος, χρειάζεται τεχνική, προϋποθέτει να έχεις ξεκινήσει από μικρός την κολύμβηση. Από εκεί και πέρα έχει αρκετά δύσκολη προπόνηση, θέλει χρόνο να καταφέρεις κάποια πράγματα, να καταλάβεις πώς παίζεται όλο το άθλημα. Θέλει μεγάλη αντοχή, δύναμη και σθένος. Θυμάμαι μια φορά όταν ήμουν έφηβος σε ένα ηλικιακό πρωτάθλημα με εκρηκτική κερκίδα από κόσμο, που παιζόταν ποιος θα πάρει το πρωτάθλημα, ήταν τόσο δυνατό και σκληρό το παιχνίδι που στο τέλος του αγώνα βγήκα από την πισίνα με σκισμένο μαγιό από τους αντιπάλους».

«Βεβαίως!! Δεν το συζητώ από τις καλύτερες επιλογές που θα κάνει. Να το δοκιμάσει πρώτα και ας αποφασίσει. Ο αθλητισμός είναι απαραίτητος για την ψυχική υγεία των παιδιών. Σε γλιτώνει από πολλά άλλα πράγματα. Μαθαίνεις να λειτουργείς μέσα στο σύνολο, ομαδικά. Αποκτάς στο πόλο υπευθυνότητα και πειθαρχία από τις άπειρες ομαδικές αποστολές που έχω πάει στην Ελλάδα και στο εξωτερικό ακολουθώντας τις εντολές των προπονητών και του αρχηγού της ομάδας».

«Ναι θα μπορούσε, οι άλλες πόλεις που το κάνουν είναι καλύτερες από εμάς; Ένα παράδειγμα ο Βόλος, έχει μέχρι τώρα φιλοξενήσει αρκετές διεθνείς διοργανώσεις στο πόλο. Συνέβη το 2011 με το Παγκόσμιο Νέων Ανδρών, το 2013, 2015 και 2017 με τα Παγκόσμια Νέων Γυναικών, αλλά και το 2019 με το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Νεανίδων και το 2022 τουρνουά πόλο διεθνές με 60 αποστολές ομάδων απ’ όλο τον κόσμο. Όλα διεξήχθησαν με επιτυχία συμμετείχαν εκατοντάδες αθλητές και γονείς αυτών που έμειναν αρκετές ημέρες στα ξενοδοχεία του Βόλου, έτρωγαν και ψώνιζαν στα διάφορα μαγαζιά, με λίγα λόγια η οικονομία της πόλης τονώθηκε ενώ κάποιοι από αυτούς γνώρισαν την πόλη και έρχονται διακοπές κάθε χρόνο στον Βόλο. Αυτό δεν μπορεί να γίνει και εδώ αφού διαθέτουμε και εμείς κολυμβητήριο;

Βέβαια φάνηκε μια ηλιαχτίδα φωτός το καλοκαίρι, που έγινε για πρώτη φορά στην περιοχή μας με μέριμνα της περιφέρειας, από τον Διεθνή μας πολίστα και παλιά δόξα του πόλο τον κ. Γιάννη Γαρύφαλο, το πρώτο επιτυχημένο τριήμερο τουρνουά στην παραλία Μαραθώνα BEACH WATER POLO με συμμετοχή αθλητών από Αμερική, Νότια Αφρική, Ολλανδία και Ελλάδα. Ελπίζω να υπάρξει και συνέχεια. Έχω ταξιδέψει και έχω λάβει μέρος σε παιχνίδια σε πολλά κολυμβητήρια της Ευρώπης και έχω γνωρίσει πολλούς παίκτες και προπονητές που διατηρώ φιλία μέχρι τώρα και έχω το θάρρος να τους προσκαλέσω στην περιοχή μας».

«Υπάρχουν πόλεις εκτός Αθηνών που έχω παίξει στις ομάδες τους και έχω διαπιστώσει ότι οι κάτοικοι τους αγαπούν το άθλημα και είναι εξοικειωμένοι με αυτό. Όπως ο Βόλος, η Λάρισα, η Λαμία που μάλιστα διατηρούσε την περίοδο που έπαιξα ομάδα στην Α1 Εθνική Κατηγορία. Εκεί στους αγώνες οι κερκίδες από τον κόσμο γεμίζουν από θεατές και ο αγώνας της ομάδας της πόλης είναι αντικείμενο συζήτησης στα πηγαδάκια. Αυτό περιμένω και εδώ γιατί οι εγκαταστάσεις υπάρχουν και μάλιστα είναι καλές. Μένει  η θέληση να ξεκινήσει το άθλημα για τα αγόρια και κορίτσια της περιοχής μας. Από αυτά τα παιδιά του δήμου μας που θα προπονούνται και θα δίνουν αγώνες, κάποια στιγμή μπορεί να είναι οι αυριανοί ολυμπιονίκες που θα δοξάσουν τον Δήμο τους».

«Πρώτα από όλα να έχω υγεία, η προσδοκία μου είναι να πάει καλά η ομάδα μου το Παλαιό Φάληρο στο Πρωτάθλημα και να κάνει μια εντυπωσιακή πορεία υπό τις οδηγίες του έμπειρου τεχνικού μας Κωνσταντίνου Βαμβακάρη».

«Σας ευχαριστώ πολύ κ. Κοντογεώργο».