Αν και έχει περάσει ένας μήνας από την καταστροφική πυρκαγιά στον Βαρνάβα, εντούτοις νωπές παραμένουν οι μνήμες για όσους βίωσαν από κοντά την πύρινη λαίλαπα που κατέκαψε τα πάντα στο πέρασμά της.

Από το πέρασμα της καταστροφικής πυρκαγιάς αλώβητο, χάρη στον τιτάνιο αγώνα κάποιων ολίγων πιστών, έμεινε το Ίδρυμα «Σ.Υ.Δ. Κόκκορη - Ψαραύτειο - Μαρτίνος -Τζέρμπη». Ακολουθεί η συγκλονιστική μαρτυρία του Πατέρα Νικόδημου:

«Παραμονή της Παναγίας μας! Πάντοτε ή συχνά κάτι θα γινόταν παραμονές της Παναγίας μας! Φέτος ήταν οι φωτιά του Βαρνάβα που κατέκαψε τα πάντα στο πέρασμα της! Κυριακή μεσημέρι μετά τις 3 ξεπροβάλει η φωτιά στην κορυφογραμμή του Βαρνάβα. Ο προϊστάμενος των Στεγών μας ήταν έτοιμος! Εντολή εκκένωσης άμεσα. Οδηγός ο Βασιλης στο λεωφορείο μας με προορισμό τις Στέγες μας στη Γλυφαδα. Η διεθύντρια κατευθύνεται εκεί να προετοιμάσει την υποδοχή των παιδιών μας. Εμείς μείναμε πίσω! Οργάνωση άμεση και σχεδιασμός στη λεπτομέρεια, όσο αυτό ήταν δυνατόν! Η φωτιά άρχισε να κατεβαίνει την πλαγιά! Το πυροσβεστικό μας σύστημα έτοιμο. Ξεκινήσαμε δοκιμές. Μάνικες σε όλα τα σημεία που θα περιμέναμε τη φωτιά ώστε να την αναχαιτίσουμε να μην μπει στον άμεσο περιβάλλοντα χώρο του Ιδρυματος! 4 άτομα επί ώρες δίναμε άνιση μάχη με τις φλόγες! Ήρθε η Μαρία Μέξη με τον σύζυγο της. Υπάλληλος μας. Εκτός υπηρεσίας! Σωματότυπος μινιόν, αλλά θηρίο στις αντοχές! Είχε αναλάβει να παρακολουθεί τη φωτιά από ψηλά και να ανοίγει και να κλείνει τις στρόφιγγες! Το ρεύμα κόβεται. Η γεώτρηση σταματάει να στέλνει νερό! Τώρα έπρεπε η κατάσβεση να γίνεται με οικονομία στο νερό! Η γεννήτρια δουλεύει ασταμάτητα μαζί με το πυροσβεστικό σύστημα! Εννοείται μόνοι μας οι 4!!! Μοναδική εμφανής του Αντιδημάρχου και φίλου μου Γιάννη Μπούσουλα «Να σου στείλω υδροφόρες τώρα;» «Όχι Γιάννη. Η φωτιά ακόμα ελέγχεται. Βοηθήστε άλλους που καίγονται ήδη. Θα σε φωνάξω όταν η φωτιά φτάσει στον δρόμο μας». Έτσι και έγινε. Ο Γιάννης κατέφτασε με δυο υδροφόρες και ένα πυροσβεστικό. Ανέλαβαν την επάνω είσοδο. Ο Μάριος στη μέση και εγώ στο κάτω Ιδρυμα. Πάση θυσία να μην περάσει η φωτιά στις αυλές. Καύτρες παντού. Φλόγες τεράστιες! Θερμικό φορτίο απίστευτο! Καπνοί! Και εμείς εκεί! «Βγάλε την προέκταση της μάνικας και πάμε πίσω στην άλλη γραμμή Αμυνας»! Όλοι δηλαδή οι άλλοι τρεις σε απόλυτη οργάνωση. Δεν έπρεπε να πανικοβληθούμε! Οι άμυνες πέτυχαν. Η φωτιά «περπάτησε» γρήγορα από το κάτω κτήριο του ιδρυματος, το περικύκλωσε! Αφήσαμε να καίει το δασωμένο της ρεματιάς. Είναι νύχτα! Το καλλιεργημένο χωράφι με τις ελιές θα μας έκοβε τη φωτιά. Αυτό είχαμε σχεδιάσει ώστε να αμυνθούμε από την Ανατολική  μεριά που ήταν πυκνό δάσος. 3:20 ο αέρας είναι δυνατός! Η φωτιά κάνει όπισθεν και καίει με μανία! Αποφασίζουμε να ρίξουμε δυο πεύκα να κερδίσουμε ακόμα μια θέση άμυνας. Πέτυχε το σχέδιο. Το νερό έπεφτε με ορμή στη φωτιά. Πάντα στο μυαλό μας. «Ρίξε με μέτρο. Δεν έχεις νερό»!! Καταφέραμε και στρίψαμε τη φωτιά από δυο μέτωπα σε ένα. Μια ζώνη 3 μέτρων πυρασφάλειας που φτιάξαμε πριν 3 χρονια μας βοήθησε απίστευτα! Έτσι φτάσαμε 5 το πρωί να έχουμε ξεφύγει τον κίνδυνο από τα διπλανά μας μέτωπα. Ωστόσο η πυροσβεστική επιχειρούσε στον κεντρικό δρόμο και έτσι δεν μας απείλησε το βορινό μέτωπο!