Δύο χρόνια πριν, τον Μάρτιο του ’20 ιδρύθηκε το νέο κόμμα των Πράσινων με τη συνένωση ανεξάρτητων στελεχών με το κόμμα των Πράσινων-Αλληλεγγύη και το κόμμα των Πειρατών Ελλάδας. Αυτό το Σαββατοκύριακο, 19 και 20 Φεβρουαρίου στο τακτικό τους συνέδριο, τα μέλη του νέου κόμματος θα συζητήσουν τις προγραμματικές θέσεις, την πολιτική συγκυρία και την εκλογική τους ετοιμότητα και θα ολοκληρώσουν την εκλογή νέων πολιτικών οργάνων.

Στη μέχρι τώρα πορεία τους οι παρεμβάσεις των Πράσινων έχουν δώσει αξιόπιστα δείγματα γραφής για το τι μπορεί να προσφέρει σήμερα ένα πράσινο κόμμα στην ελληνική κοινωνία και η παρουσία τους έχει συμβάλει θετικά στην ευρύτερη ανασύνθεση και αυτονομία του πράσινου χώρου. Το συνέδριο των Πράσινων φιλοδοξεί να δώσει ακόμα μεγαλύτερη ώθηση στην πορεία αυτή ανοίγοντας δρόμους για μια πράσινη δυναμική παρέμβαση αντίστοιχη με τις προκλήσεις της εποχής μας.

Λόγω της πανδημίας το συνέδριο των Πράσινων θα έχει υβριδική μορφή, με φυσική παρουσία αλλά και με διαδικτυακή συμμετοχή. Θα ανοίξει το πρωί του Σαββάτου, στις 10.30, με δημόσια διαδικτυακή εκδήλωση για την ανεξαρτησία του Τύπου και τις επιθέσεις που δέχεται σήμερα στη χώρα μας. Οι εργασίες θα ξεκινήσουν με τους χαιρετισμούς της Evelyne Huytebroeck, συμπρόεδρο του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος (EGP) και της Βούλας Τσέτση, γενική γραμματέα της ομάδας των Πράσινων/EFA στο ευρωκοινοβούλιο και μέλος του Committee του EGP, υπεύθυνη για τα πράσινα κόμματα της Νότιας Ευρώπης. Από την Ελλάδα έχουν επίσης προσκληθεί να χαιρετίσουν το Κόμμα για τα Ζώα και οι Οικολόγοι Πράσινοι.

Σημαντική θα είναι η συζήτηση για τις εξελίξεις στο θέμα της εκλογικής συνεργασίας του ευρύτερου πράσινου χώρου: σχεδόν ένα χρόνο μετά την πρόταση τους για Φόρουμ Πράσινου Διαλόγου και κοινή εκλογική κάθοδο οι συζητήσεις με τους Οικολόγους Πράσινους έχουν οδηγήσει σε μια συμφωνία επί της αρχής για κοινό πράσινο σχήμα στις επερχόμενες εκλογές αλλά με διατήρηση της ανεξαρτησίας κάθε κόμματος. Παρά τις διαφορετικές αποτιμήσεις τους για την προηγούμενη περίοδο, τα δύο κόμματα συμφωνούν ότι μόνο αυτόνομη και με κοινή έκφραση μπορεί η πολιτική οικολογία να προχωρήσει και να προσφέρει ουσιαστικά στην ελληνική κοινωνία.