Η εν λόγω κυρία, κατά τη διάρκεια της δημαρχιακής μου θητείας, με εντυπωσιακή συνέπεια, αφιέρωσε εκατοντάδες σελίδες στην δυσφήμιση του έργου μου και σε δεκάδες ανυπόστατες καταγγελίες και κατηγορίες. Δεν σταματούσε βέβαια εκεί, αλλά τα γραφόμενά της, ως καταγγελίες τα προωθούσε σε κάθε δημόσια υπηρεσία και σε εθνικής εμβέλειας τηλεοπτικά ή έντυπα μέσα.

ΔΕΝ ΑΝΤΕΔΡΑΣΑ ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΚΑΤΗΓΓΕΙΛΑ ΩΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΓΙΑ ΟΣΑ ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΑ ΕΓΡΑΦΕ. Έχω την πεποίθηση ότι οι ασχολούμενοι με τα κοινά κρίνονται δημοσίως. Βέβαια η δημοσιογραφία απαιτεί έρευνα, στοιχεία, αντίλογο κ.λπ. πράγματα που πολύ απέχουν από την άσκησή της από την εν λόγω «δημοσιογράφο». Παρ’ όλα τα προσβλητικά, δυσφημιστικά και αναληθή δημοσιεύματά της που πολλές φορές δεν αφορούσαν μόνο εμένα και το έργο μου αλλά και την οικογένειά μου ως φυσικά πρόσωπα, δεν αντέδρασα.

Όταν όμως, μετά τη λήξη της θητείας μου, συνέχισε τα υβριστικά, αναληθή, με βαρύτατους χαρακτηρισμούς για την προσωπικότητά μου, δημοσιεύματά της, είχα υποχρέωση να υπερασπιστώ την προσωπική και οικογενειακή μου υπόληψη.