«Η λειτουργία των θεσμών αμφισβητείται. Μορφές αντιδημοκρατικών μηχανισμών κάνουν την εμφάνισή τους. Η ακρίβεια καλπάζει. Οι ισχνές αυξήσεις στους μισθούς των εργαζομένων εξαφανίζονται από τον πληθωρισμό. Εκατομμύρια ευρώ ακολουθούν περίεργα μονοπάτια και νέες οικονομικές ελίτ χτίζονται.

Θα μπορούσα να συνεχίσω με την κατάντια του ΕΣΥ, την αύξηση της εγκληματικότητας και πολλά άλλα. Η εικόνα της κυβέρνησης έχει ραγίσει.

Το σύμπτωμα είναι ότι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά και καταγράφονται στις δημοσκοπήσεις, δείχνουν μείωση της δημοκρατίας και πτώση των βασικών κομμάτων της προοδευτικής αντιπολίτευσης!!! Εδώ δεν κολλάει μόνο το «τις πταίει» αλλά τι συμβαίνει. Τι αλλάζει τους νόμους της λογικής.

Η πλειοψηφία των πολιτών είναι κατηγορηματική. Ναι, δεν είμαστε ικανοποιημένοι από την κυβέρνηση, λένε, αλλά ποια είναι η εναλλακτική πρόταση;

Και εδώ είναι το μεγάλο ερώτημα. Γιατί ο πολίτης δεν εμπιστεύεται την αντιπολίτευση; Θα απαντούσα ότι είναι λάθος το ερώτημα. Ο πολίτης δείχνει την προτίμησή του αλλά αυτή διαχέεται στα πολλά κόμματα. Το σωστό ερώτημα είναι γιατί ένα κόμμα της προοδευτικής παράταξης δεν έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη του πολίτη.

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου είναι αυτή τη στιγμή η τάση των «νέων ανθρώπων» αλλά φαίνεται ότι πιάνει οροφή.

Με το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ τι συμβαίνει αναρωτιούνται οι πολιτικοί αναλυτές. Γιατί δεν αρέσουν;

Μα για να αρέσουν πρέπει να δείχνουν «ωραιότεροι» από τον πολιτικό αντίπαλο.

Η Νέα Δημοκρατία κόντρα στην πραγματικότητα έχει πείσει ένα μεγάλο κομμάτι του εκλογικού σώματος ότι οδηγεί τη χώρα στην ανάπτυξη, στην ευημερία, στη ζωή που έχουν επιλέξει.

Η άλλη πλευρά; Ανανέωση με μερεμέτια.

Ποιο είναι το κάδρο των προσώπων πρώτης γραμμής του ΠΑΣΟΚ; Πώς αλήθεια θα πείσουν ότι θα καλυτερεύσουν τη ζωή των πολιτών; Διαμαρτύρεται το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και δεν πείθει ούτε τους φίλους του. Μιλάει στα παλιά μέλη και όχι στη μάζα.

Στον ΣΥΡΙΖΑ ακόμη και ροτέρα πολιτικών στελεχών να γίνει δεν αρκεί.

Τα βασικά κόμματα της Κεντροαριστεράς δεν εκσυγχρονίζονται και δεν πιάνουν τον παλμό της κοινωνίας, ο Μητσοτάκης θα παίζει χωρίς αντίπαλο. Ας αφήσουν λοιπόν τις παλιές αναχρονιστικές πολιτικές που απλώς εκφωνούνται από νέους με κοστούμι και γραβάτα. Δεν κάνουν τα ράσα τον παπά. Ας εκσυγχρονίσουν την πολιτική τους συμβαδίζοντας με τους καιρούς. Με ριζική αλλαγή των πολιτικών τους.

Τα κόμματα της προοδευτικής αντιπολίτευσης πρέπει να αλλάξουν ριζικά. Διαφορετικά θα μείνουν στο περιθώριο μιας κοινωνίας όπου έχει εισβάλει η τεχνική νοημοσύνη».