Πριν λίγες ημέρες το Ανώτατο Δικαστήριο των Ηνωμένων Πολιτειών ανέτρεψε την ιστορική απόφαση της υπόθεσης Roe εναντίον Wade, καταργώντας το συνταγματικό δικαίωμα στην άμβλωση μετά από σχεδόν 50 χρόνια. Για την ακρίβεια, το Ανώτατο Δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το Σύνταγμα δεν προστατεύει το δικαίωμα στην άμβλωση εφόσον δεν το αναφέρει ρητά, ούτε μπορεί να εξαχθεί σχετική προστασία του από το ευρύτερο δικαίωμα στην ελευθερία (right to liberty), δίνοντας μία απολύτως στενή ερμηνεία του Συντάγματος.

Το σκεπτικό που ακολούθησε το Δικαστήριο ήταν εντελώς αντίθετο από αυτό της Roe vs Wade, γυρίζοντας τα δικαιώματα των γυναικών πολλές δεκαετίες πίσω. Με την απόφαση αυτή δεν καταργείται ακριβώς η άμβλωση. Εξαιρείται όμως, αυτή από την ομπρέλα προστασίας του Συντάγματος, αφήνοτας ελεύθερο το πεδίο σε κάθε Πολιτεία να νομοθετήσει ξεχωριστά σχετικά με το ζήτημα. Ήδη οι μισές Πολιτείες των ΗΠΑ έχουν ανακοινώσει είτε αυστηρότερους περιορισμούς είτε και ολοκληρωτική απαγόρευση των αμβλώσεων. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι στην απόφαση αναφέρεται ο κίνδυνος που μπορεί να προκύψει από τις διαφορετικές, νομοθετικές ρυθμίσεις που θα υπάρξουν. Οι Δικαστές αντιμετώπισαν το πρόβλημα με το εξής σκεπτικό: Οι γυναίκες ψηφίζουν άρα με την ψήφο τους θα επιβραβεύσουν ή θα τιμωρήσουν αναλόγως τα πολιτειακά, νομοθετικά σώματα. Ο ρόλος της Δικαιοσύνης όμως, είναι να προστατεύει τους πολίτες από τη νομοθετική εξουσία ιδίως όταν η τελευταία προβάλει ανθρώπινα δικαιώματα. Με το σκεπτικό αυτό, οι ανώτατοι Δικαστές των Ηνωμένων Πολιτειών απογύμνωσαν εαυτούς από τη θεμελιωδέστερη αρμοδιότητά τους!

Η απόφαση αυτή είναι συνεπώς, πολλαπλώς προβληματική, καθώς γυρίζει τους αγώνες για τα δικαιώματα των γυναικώς πολλές δεκαετίες πίσω. Η κατάργηση του δικαιώματος στην άμβλωση παραβιάζει τα δικαιώματα της αυτοδιάθεσης, του αυτοκαθορισμού, της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας της. Η άμβλωση θεωρείται δικαίωμα των γυναικών στο πλαίσιο, μεταξύ άλλων, της ισότητας των ανθρώπων, του δικαιώματος στη ζωή, την υγεία, την αυτονομία και άρα συνεπάγεται η ανάγκη των κυβερνήσεων να λάβουν σχετικά μέτρα με σκοπό τη μείωση των ποσοστών ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης και της παραβίασης του δικαιώματος στη ζωή των γυναικών. Θα έπρεπε να είναι αυτονόητο ότι κάθε γυναίκα έχει δικαίωμα να λαμβάνει η ίδια τις αποφάσεις που επηρεάζουν την σωματική και ψυχική υγεία της.

Μέσα από σχετικές έρευνες που διενεργούνται συνεχώς, αποδεικνύεται ότι πολύ υψηλά ποσοστά αμβλώσεων πραγματοποιούνται τόσο σε χώρες που απαγορεύεται και θεωρείται επομένως παράνομο, όσο και σε εκείνες στις οποίες επιτρέπεται. Αυτό οδηγεί εύκολα στο συμπέρασμα ότι η άμβλωση αποτελεί μία, κατά περίσταση, αναγκαία πρακτική στην οποία καταφεύγει πληθώρα γυναικών για λόγους που ποικίλουν και είναι αδιαμφισβήτητο ότι η απαγόρευση και η απουσία νομιμοποίησής της δεν οδηγεί στον περιορισμό της.

Η σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία και τα δικαιώματα είναι το θεμέλιο μιας ζωής επιλογής, ενδυνάμωσης και ισότητας για τις γυναίκες και τα κορίτσια. Ο περιορισμός της πρόσβασης στην άμβλωση δεν εμποδίζει τους ανθρώπους να ζητούν την άμβλωση, απλώς την κάνει πιο θανατηφόρα. Είναι εξάλλου εξαιρετικά αντιφατικό το γεγονός ότι οι πολέμιοι της άμβλωσης είναι περίπου οι ίδιοι οι οποίοι αντιτίθενται στην σεξουαλική διαπαιδαγώγηση των εφήβων, ενώ αποδεικνύεται από όλες τις έρευνες ότι η με την κατάλληλη ενημέρωση των παιδιών για τις μεθόδους αντισύλληψης, θα μειωνόταν κατά πολύ το ποσοστό των εφηβικών εγκυμοσύνων.

Δεν είναι τυχαίο εξάλλου, ότι αυτή η απόφαση είναι «κληροδότημα» του απελθόντος, υπερσυντηρητικού Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος διόρισε τρεις από τους έξι δικαστές που πλειοψήφισαν. Είναι συνεπώς, μία ξεκάθαρη, πολιτική απόφαση η οποία σηματοδοτεί τη συντηρητική στροφή την οποία υφίσταται το πολιτικό σύστημα σε ολόκληρο το δυτικό κόσμο.