Η πρόσφατη καταστροφική πυρκαγιά στο Μάτι, ήταν μια τραγική εμπειρία, την οποία βίωσα, έντονα χάνοντας την κατοικία μου, από την οποία όμως ξεπήδησαν δυναμικές και συνέργειες που ποτέ δεν φανταζόμασταν. Διαβιώνοντας στις κατασκηνώσεις, ο εθελοντισμός και η αλληλοστήριξη έγιναν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας μου, σχεδόν εσωτερική ανάγκη πλέον.

Αντιληφθήκαμε όλοι μας, πως δεν αρκεί να σχολιάζουμε μόνο τα κακώς κείμενα στην περιοχή μας, αλλά να γίνουμε ενεργοί πολίτες, να οργανωθούμε, να διαβουλευθούμε, να διεκδικήσουμε, να αγωνιστούμε, να αφιερώσουμε χρόνο και ψυχή, για να γίνει ο τόπος μας και κατ’ επέκταση η ζωή μας καλύτερη.  Αυτό το χρωστάμε στους εαυτούς μας και στα παιδιά μας.

Με αυτές τις σκέψεις με βρήκε η τιμητική πρόταση του Σπύρου Λιβαθινού, τον οποίο γνώριζα από πολύ παλιά ως αθλήτρια του βόλεϊ της Εθνικής Ομάδας. Ο ηθικός χαρακτήρας του, η μεθοδικότητά του, και η από παλιά νοοτροπία του ότι συμβάλλουμε όλοι για την επιτυχία του συνόλου, με ενέπνευσαν να συστρατευθώ σε αυτό τον αγώνα για την αναγέννηση της περιοχής μας. Η σπουδές μου στην Διοίκηση Επιχειρήσεων, ή ενασχόληση μου με τον τουριστικό κλάδο, η αγάπη μου για τα ζώα και το περιβάλλον, και η ακόρεστη διάθεσή μου για δημιουργία, θεωρώ ότι θα προσθέσουν στην πρόοδο του Δήμου μας.

Η ενασχόληση με τα αυτοδιοικητικά δεν είναι αυτοσκοπός.  Είναι χαρά, είναι ηθικό χρέος.

Εύχομαι στους συνδημότες μας να εκλέξουν άξιους δημοτικούς συμβούλους που θα συνεργαστούν με θετικό πρόσημο για το καλό του τόπου μας.

Με εκτίμηση,