Η σημερινή διοίκηση της δημάρχου Ραφήνας-Πικερμίου, Δήμητρας Τσεβά, δείχνει να έχει χάσει οριστικά τον έλεγχο στο κορυφαίο αυτοδιοικητικό όργανο του Δημοτικού Συμβουλίου.
Οι συνεχείς αποχωρήσεις και μετακινήσεις συμβούλων έχουν διαμορφώσει ένα κλίμα πολιτικής αστάθειας που καθημερινά γίνεται πιο έντονο. Ακόμη και η πρόσφατη «επανάκαμψη» δύο δημοτικών συμβούλων στον συνδυασμό της δημάρχου όχι μόνο δεν αλλάζει το τοπίο, αλλά επιτείνει το πρόβλημα, αφού η εικόνα είναι πλέον αυτή ενός σχήματος που τυπικά υπάρχει, αλλά στην πράξη αδυνατεί να κυβερνήσει.
Κατάφερε η σημερινή διοίκηση μόλις στους 10 πρώτους μήνες της θητείας της με την αλλοπρόσαλλη πολιτική της και τις παλινωδίες, που έφεραν σε αντιπαράθεση πολίτες και αιρετών υποσχέσεις -παρότι το νομοθετικό πλαίσιο της έδωσε το 60% των δημοτικών συμβούλων 15 σε 25)- μέσα σε 10 μήνες η δήμαρχος Τσεβά το υποβίβασε στο 25%, απομένοντάς της μόλις 6 σύμβουλοι, ενώ προσφάτως όπως προείπαμε «αναβάθμισε» αυτό το ποσοστό στο 31%, έχοντας πλέον 8 στους 25 δημοτικούς συμβούλους με την επανάκαμψη δυο από τους διαφωνούντες συμβούλους οι οποίοι «άσπρισαν» την κατάμαυρη αυτοδιοικητική τους άποψη για τα δρώμενα στον δήμο.
Όλο όμως αυτό το πλαίσιο της αριθμολογίας βρίσκεται πολύ μακριά από τις ανάγκες των πολιτών όπως και από την ελάχιστη πλειοψηφία που χρειάζεται η διοίκηση Τσεβά για να διοικήσει το σώμα του δημοτικού συμβουλίου, ήτοι 13 δημοτικοί σύμβουλοι.
Το πρωτόγνωρο αυτό πλαίσιο έχει όμως και επακόλουθα: αδυναμία διοίκησης, καθυστέρηση επεμβάσεων, διεύρυνση παραπόνων, καχυποψία, αποδιοργάνωση υπηρεσιών και άλλα πολλά επακόλουθα.
«Δεν υπάρχει όραμα, δεν υπάρχει σχέδιο. Ο δήμος κινείται στον αυτόματο», είναι το μήνυμα που λαμβάνουμε συνεχώς με αγανάκτηση από κατοίκους της Ραφήνας και του Πικερμίου.
Η απουσία νέων μεγάλων έργων, η αναζήτηση νέων χρηματοδοτικών εργαλείων, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η σημερινή διοίκηση περιορίζεται στην υλοποίηση όσων είχε αφήσει σε διαδικασία κατασκευής ή τελικού σχεδιασμού και εγκρίσεων, η προηγούμενη θητεία του Ευάγγελου Μπουρνού, ενισχύει την αίσθηση αδράνειας.
Ακόμη πιο ανησυχητική είναι η εικόνα στα οικονομικά. Οι περιοριστικοί προϋπολογισμοί οι οποίοι δεν καλύπτουν ούτε τις βασικές ανάγκες της τοπικής κοινωνίας, η απομείωση είσπραξης εσόδων λόγω καθυστερήσεων στη βεβαίωση αυτών, η εξάντληση αποθεμάτων υλικών στις αποθήκες κ.α. έχουν εξαντλήσει και την υπομονή των δημοτών.
«Τα σκουπίδια, οι δρόμοι, οι μικρές παρεμβάσεις, οι επεμβάσεις στα σχολεία, όλα έχουν πίσω. Δεν βλέπουμε λύσεις στα απλά, πόσο μάλλον στα μεγάλα», σχολίαζε πρόσφατα σε τοπική καφετέρια κάτοικος του Πικερμίου, που μόλις είχε αφήσει το παιδί του στο σχολείο.
Το κλίμα στο Δημοτικό Συμβούλιο παραμένει τοξικό, χωρίς πνεύμα συνεργασίας. Οι δημότες αντιλαμβάνονται ότι η θητεία αυτή ουσιαστικά «ξοδεύεται» χωρίς καμία προοπτική.
«Είναι μια διοίκηση που απλώς περιμένει να τελειώσει η ώρα της. Δεν βλέπουμε διέξοδο», τονίζει χαρακτηριστικά ένας πολίτης σε συζήτηση για το αυτοδιοικητικό αδιέξοδο σε Ραφήνα και Πικέρμι.
Στο παρασκήνιο, η συζήτηση έχει ήδη στραφεί στην επόμενη μέρα. Πολλοί οι ενδιαφερόμενοι, φιλόδοξοι μεν, αδύνατοι δε.
Για πολλούς, η «επόμενη» μοιάζει να είναι η «προηγούμενη», καθώς η διοίκηση Μπουρνούς θεωρείται από την πλειοψηφία της κοινωνίας ως η μόνη που κατάφερε να προχωρήσει έργα και να βάλει τον δήμο σε τροχιά ανάπτυξης και δημιουργούσε στον πολίτη, αίσθημα σταθερότητας και εμπιστοσύνης.
Αναπολώντας τις μέρες της διοίκησης Μπουρνούς ακόμα και αυτοί που είχαν επιλογή να σταθούν απέναντί του, αναγνωρίζουν ότι αυτή η «αλλαγή» οδήγησε τα πράγματα προς τα πίσω.
Όλα αυτά όμως θα αποτυπωθούν στην κάλπη της επόμενης εκλογικής αναμέτρησης.
Το μόνο βέβαιο είναι πως η σημερινή δημοτική αρχή δείχνει να έχει χάσει κάθε δυναμική, αφήνοντας τους πολίτες εγκλωβισμένους σε μια καθημερινότητα χωρίς προοπτική και τον Δήμο Ραφήνας-Πικερμίου σε αδιέξοδο. Τα τρία έτη που μεσολαβούν μέχρι τις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές μοιάζουν μεγάλο χαμένο διάστημα για το δεύτερο λιμάνι της χώρας και για μία περιοχή που «διψά» για έργα, τα οποία πρωτίστως θα πρέπει να διασφαλίσουν την ποιότητα ζωής των πολιτών.
Σε έναν τόπο που μεγαλώνει και βρίσκεται δίπλα σε μία από τις μεγαλύτερες πύλες εισόδου και εξόδου σε ευρωπαϊκό επίπεδο (αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος»), η επιλογή μπορεί και πρέπει να είναι μόνο μία: Κίνηση προς τα εμπρός!
Σε αυτήν την προοπτική είναι σίγουρο ότι ακόμα και οι πολέμιοι του Βαγγέλη Μπουρνούς, του αναγνωρίζουν ότι είχε συνεχώς στραμμένο το βλέμμα στο μέλλον.
Στο μέλλον που έρχεται, το οποίο θα πρέπει να διαμορφωθεί μαζί με τους πολίτες για να αφορά τους πολίτες.
