Οι γονείς μου είναι άνθρωποι του λαού όπου το μεροκάματο είχε αξία και έβγαινε με πολύ κόπο.

Από μικρή είχα μάθει να είμαι αυτάρκης και ποτέ να μην ζητώ πράγματα που θα έφερναν τους γονείς μου σε δύσκολη θέση. Το δικαίωμα όμως στο όνειρο, μου το πρόσφεραν απλόχερα, ιδιαίτερα ο πατέρας μου.

Σ’ αυτόν οφείλω ένα μέρος της αγάπης για το θέατρο. Ήταν πάντα γενναιόδωρος στο θέμα της τέχνης και υποστηρικτικός πάντα σε όποια απόφαση έπαιρνα.

Το θέατρο σε βοηθάει να βλέπεις το ψέμα και να το ελέγχεις. Εκτός αν νομίσεις ότι τελικά το ψέμα είναι η πραγματικότητα και αποφασίσεις ότι θα ζεις μέσα σ’ αυτήν. Πολλοί συνάδελφοι έχουν αποφασίσει να ζουν ένα ψεύτικο κόσμο γιατί αυτό πληρώνει καλύτερα και ένα μέρος του κόσμου το αποζητά.

Ο κόσμος γενικά θέλει να βιώνει το γνήσιο και το αληθινό αλλά αυτό που τον ενθουσιάζει είναι το φανταχτερό ψέμα.

Το θέατρο δεν σε κάνει καλύτερο ή χειρότερο. Άμα είσαι ένα απ’ τα δύο έτσι θα μείνεις σ’ όλη σου τη ζωή.

Κάποιος είχε πει: Φοβάμαι το μέλλον γιατί έρχεται.

Η ομορφιά είναι ένα σύνολο πραγμάτων σ’ έναν άνθρωπο.

Είτε άντρα ή γυναίκα. Είναι ο τρόπος που σκέφτεται, η αύρα που εκπέμπεις η αγάπη του για τους άλλους ανθρώπους και γενικά η αγάπη σου για τη ζωή. Όλα αυτά είναι μέρος της αισθητικής του καθενός μας. Αυτή η αισθητική που κουβαλά ο καθένας μας καθορίζει και τον τρόπο που μας βλέπουν οι άλλοι άνθρωποι. Η ομορφιά δεν έχει ηλικία. Εκτός αν την ομορφιά την καθορίζει η τεστοστερόνη.

Μια πανδημία από την φύση της υπενθυμίζει στους ανθρώπους τα όρια τους που δεν είναι άλλα από αυτά της φύσης μέσα στην οποία όλοι ζούμε.

Πολλές φορές οι άνθρωποι καταφεύγουν στην ύβρη και χάνουν το μέτρο. Απ’ τα πολλά κακά μιας πανδημίας το μόνο καλό είναι να μας υπενθυμίζει πως πρέπει να είμαστε πιο σεμνοί.

Πέρα απ’ τις βασικές ανάγκες επιβίωσης που έχει ο κάθε άνθρωπος η πλειονότητα των αναγκών που έχουμε και που μας κάνουν δυστυχισμένους πολλές φορές είναι οι ψευτοανάγκες που δημιουργεί η αγορά για να μην πω ο καπιταλισμός γενικότερα.

Και για να έρθουμε και λίγο στα της τοπικής αυτοδιοίκησης, αυτό που πρέπει να είναι το μέλημα κάθε δήμου είναι να καλύπτει στους δημότες που βρίσκονται σε δυσκολία τις βασικές ανάγκες επιβίωσης καταρχήν. Αυτό εξάλλου είναι και η δύναμη της τοπικής αυτοδιοίκησης, είναι ότι μπορεί να έχει προσωπική σχέση με τους δημότες της πράγμα που δεν μπορεί να κάνει μια κυβέρνηση.

Ένας δικός μας αρχαίος φιλόσοφος είχε πει πως η πολιτική γεννά τέρατα και η τέχνη αρμονία.

Όπως και νάχει μου πήρε χρόνο να καταλάβω πως το αυτονόητο στην ζωή δεν είναι καθόλου αυτονόητο στην πολιτική. Οι άνθρωποι στην πολιτική σπαταλάνε μεγάλο μέρος της ενέργειας τους στις διαπροσωπικές σχέσεις αντί να διοχετεύουν την ενέργεια αυτή σε πράγματα παραγωγικά και προς όφελος της κοινωνίας.

Η ανάγκη ενός ηθοποιού να ανέβει στην σκηνή είναι πολύ μικρότερη από την ανάγκη ενός πολιτικού να καθίσει σε μια καρέκλα εξουσίας. Μπροστά σ’ αυτό το πάθος είναι ικανοί να φτάσουν σε ακρότητες και να αφήσουν πίσω όποιες ηθικές αναστολές μπορεί να προκύψουν.

Τα πιο πάνω φυσικά δεν αποτελούν κανόνα. Υπάρχουν και λαμπρές εξαιρέσεις. Νομίζω πως γενικά υπάρχουν προοδευτικοί άνθρωποι που πρώτο τους μέλημα είναι το κοινό καλό, και απ’ την άλλη πλευρά υπάρχουν οι λαϊκιστές όπου η εξουσία, τους γίνεται αυτοσκοπός και είναι ικανοί να επιστρατεύσουν κάθε βρόμικο μέσο για να την πετύχουν.

Πολλοί συνάδελφοι έχουν την τάση να καλύπτουν την ανάγκη τους για δημιουργία μέσα από το έργο κάποιου άλλου. Το πιο λογικό θα ήταν αν έχεις ανάγκη να πεις κάτι, γράψε εσύ ένα έργο αν έχεις την ικανότητα.

Εγώ είμαι της παλιάς σχολής. Σέβομαι απόλυτα το κείμενο και το πνεύμα του συγγραφέα και σέβομαι απόλυτα και τους θεατές. Η σκηνοθεσία υπάρχει για να δυναμώσει το κείμενο του έργου, όχι για να καλύψει τα συμπλέγματα του σκηνοθέτη. Η δουλειά που κάνω στον Δήμο Παλλήνης έχει και ένα εκπαιδευτικό χαρακτήρα, γι’ αυτό προσπαθώ πάντα να είναι ξεκάθαρη η πρόταση που κάνω, και να έχει απήχηση στον κόσμο.

Να μην είναι ψεύτες. Η μαγεία του θεάτρου είναι ένα ψέμα που πάνω στη σκηνή γίνεται αλήθεια. Αυτό είναι που μας μαγεύει στο θέατρο και παρόλο που υπάρχει ο κινηματογράφος, η τηλεόραση, το ίντερνετ κ.λπ., το θέατρο δεν θα πεθάνει ποτέ.

Πηγή: https://issuu.com/dhmoths/docs/dhm_981_2.12.2021_24selides