Η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής θα είναι το βασικό ζήτημα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε τα επόμενα χρόνια, αφού τα επακόλουθά της όπως, πυρκαγιές, πλημμύρες, μόλυνση του περιβάλλοντος και των ωκεανών, καύσωνες, πολικές θερμοκρασίες και απότομες αλλαγές καιρού θα επιφέρουν όπως αναμένεται ραγδαίες αλλαγές στη ζωή των κατοίκων των μεγάλων αστικών κέντρων, αλλά και των παραθαλάσσιων και ορεινών περιοχών.

Το έλλειμμα ηγεσίας και η μη βούληση για θαρραλέες αποφάσεις για το κλίμα έως τώρα δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα αστάθειας για το κόστος που θα επιφέρει στις επόμενες γενιές η κλιματική αλλαγή.

Η Ανατολική Αττική το προηγούμενο καλοκαίρι, όπως και τα παλαιότερα, αντιμετώπισε πυρκαγιές  και πολύ πιθανό το χειμώνα να αντιμετωπίσει πάλι φυσικές καταστροφές από έναν απρόσμενο χιονιά ή πλημμύρες που θα καταστρέψουν οικίες, καλλιέργειες και ενδεχομένως θα προκαλέσουν απώλεια ανθρώπινων ζωών.

Άραγε είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε αυτά που θα έρθουν εξαιτίας της κλιματικής κρίσης ή απλά θα γίνουμε θεατές των εξελίξεων;

Έστω και τώρα, αργά, θα πρέπει να προχωρήσουμε ένα βήμα παραπάνω, από αυτό που ονομάζουμε πολιτική προστασία. Αυτό είναι το βήμα της προστασίας του περιβάλλοντος που κληρονομήσαμε και δυστυχώς δεν είμαστε ικανοί να διαχειριστούμε επιτυχώς.

Οι ακτές της Ραφήνας, της Αρτέμιδας, του Μαραθώνα και του Γραμματικού πλημμυρίζουν από παραθεριστές κάθε καλοκαίρι και προσφάτως από surfers κάθε χειμώνα (είτε στον Άγιο Νικόλαο στην Αρτέμιδα, στα Νησάκια, είτε στον Σχοινιά), κάτι που θυμίζει εικόνα από τις ακτές της Καλιφόρνιας.

Όμως ποια είναι η συμβολή μας, ως τοπικές αρχές ή ακόμη και ως κάτοικοι, για την προστασία αυτών των ακτών; Υπάρχει σχέδιο για την περιβαλλοντική προστασία των ακτών, για τον τακτικό καθαρισμό τους, για τη δημιουργία κουλτούρας στους κατοίκους της περιοχής να μην πετάνε ατάκτως τα απορρίμματα τους;

Έχουμε έρθει άραγε σε επαφές με άλλους δήμους του εξωτερικού που θεωρούνται πρότυποι στην προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος;

Δεν μπορούμε να μιλάμε για τουρισμό στην Ανατολική Αττική, όταν δεν μπορούμε να προστατεύουμε το ίδιο το προϊόν μας, τη φύση.

Τις ακτές μας, τα δάση μας, όπως αυτά στον Σχοινιά με το πευκοδάσος, στην Αρτέμιδα και στη Βραυρώνα, στον Βαρνάβα, στο Πολυδένδρι και σε όλο το Πεντελικό μέχρι τον Διόνυσο.

Η περιοχή μας υδροδοτεί όλη την Αττική μέσω του φράγματος του Μαραθώνα και θα πρέπει να γίνει πρωτοπόρος στη σωστή εκμετάλλευση των υδάτινων πόρων, χρησιμοποιώντας σύγχρονα ψηφιακά μέσα και ψηφιακούς μετρητές νερού σε κάθε γειτονιά της πόλης, προστατεύοντας έτσι το πολυτιμότερο αγαθό, το νερό.

Οι καλλιέργειες στον κάμπο του Μαραθώνα, στον κάμπο των Σπάτων και στην Παιανία θα πρέπει να ακολουθήσουν τις πρακτικές της βιώσιμης γεωργίας, με λίγα λιπάσματα, ανακυκλωμένο νερό, βιολογικούς σπόρους, μηχανήματα φιλικά στο περιβάλλον, με ελαχιστοποίηση των απορριμμάτων.

Οι γειτονιές σε Γέρακα, Πικέρμι, Παλλήνη και Αρτέμιδα να γίνουν πρότυπες στη μείωση των απορριμμάτων, να δημιουργήσουν κουλτούρα ανακύκλωσης στα οικιακά απορρίμματα, με τη δημιουργία φωτοβολταϊκών  πάνελ σε όλα τα δημόσια κτίρια και σχολεία, ακόμη και σε οικίες, με πράσινες στέγες και αξιοποίηση και ανακύκλωση όλων των πόρων που κατέληγαν έως τώρα στους κάδους ή ακόμη και στη γη.

Δεν είναι δυνατόν να κυκλοφορούν ακόμη στις πόλεις μας ρυπογόνα λεωφορεία δημοτικής συγκοινωνίας, παλιά δημοτικά αυτοκίνητα και όλα αυτά να μην έχουν ακόμη μετατραπεί σε ηλεκτροκίνητα.

Είναι λυπηρό που δεν έχει δημιουργηθεί ακόμη ένας μεγάλος παραλιακός ποδηλατόδρομος και περίπατος μαζί, που θα ξεκινάει από το Πόρτο Ράφτη και τη Βραυρώνα και θα συνεχίζει μέσα στην Αρτέμιδα έως τη Ραφήνα, τη Νέα Μάκρη με κατάληξη τον Μαραθώνα.

Δεν είναι δυνατόν ακόμη όλες οι γειτονιές να μην έχουν μικρά πράσινα πάρκα, με πολλά δέντρα, σύγχρονο led φωτισμό, φιλικό προς το περιβάλλον και μικρούς σταθμούς φόρτισης ηλιακών φορτιστών για κινητά και κομπιούτερ.

Θα πρέπει να προτρέψουμε με κίνητρα τους νέους των πόλεων μας για τη δημιουργία καινοτόμων νεοφυών επιχειρήσεων που θα σκοπεύουν στην κλιματική αλλαγή και την προστασία του περιβάλλοντος.

Η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής δεν είναι ένα θεωρητικό ζήτημα που έχουμε χρόνο να το αναβάλουμε για το μέλλον, αλλά κάτι υπαρκτό και θα έχουμε να το αντιμετωπίσουμε τα επόμενα χρόνια, με μεγάλα κόστη, σε χρήματα, πόρους και κυρίως σε ανθρώπινες ζωές.

Είναι στο χέρι μας, έστω και σήμερα, αν και αργά, με τις πράξεις μας, μικρές και μεγάλες, να συμβάλουμε στην προστασία του περιβάλλοντος. Ήρθε η ώρα να δράσουμε για το κλίμα.