Αποτελεί κοινό τόπο πως πλέον, καμία επιχείρηση δεν δύναται να επιβιώσει στους χώρους του παγκοσμίου εμπορίου χωρίς άρτιες γνώσεις στα πεδία των λογιστικών και στατιστικών επιστημών. Αυτό συμβαίνει διότι όχι μόνο «συγκροτούν» τις βάσεις του επιχειρηματικό-οικονομικού κόσμου αλλά και γιατί οι δύο επιστήμες παρέχουν, αναλύουν και παρουσιάζουν δεδομένα καίριας σημασίας για το μέλλον των οργανισμών. Ωστόσο, παρόλο που είναι τόσο απαραίτητες, τα τελευταία χρόνια παρατηρείται πως επικρατεί η εύσχημη περιφρόνηση τους σε ακαδημαϊκό κυρίως επίπεδο. Τα ερωτήματα που προκύπτουν επομένως είναι τα εξής: Πώς θα ήταν άραγε ο χρηματοοικονομικός κόσμος χωρίς την ύπαρξή τους; και πώς θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται, με βάση το κύρος και τη σημασία τους, μέσα στις πανεπιστημιακές αίθουσες;

Ας φανταστούμε υποθετικά λοιπόν έναν κόσμο στον οποίο δεν υπάρχουν λογιστικά εργαλεία. Το πρώτο πρόβλημα που θα προέκυπτε και μάλιστα θα γινόταν αισθητό από την πρώτη κιόλας στιγμή θα ήταν η άγνοια περί των οικονομικών στοιχείων των επιχειρήσεων. Έσοδα και έξοδα δεν θα ήταν δυνατό να καταγραφούν με αποτέλεσμα την ύπαρξη ψευδών και λανθασμένων εικόνων για το κέρδος τους. Επιπροσθέτως, ιδιώτες και οργανισμοί θα ήταν αδύνατο να γνωρίζουν τα χρέη τους και τις οφειλές προς εκείνους με αποτέλεσμα την κατάρρευση της παγκόσμιας οικονομίας και των επιχειρηματικών μονάδων. Φυσικά, δεν μπορεί να παραλειφθεί η συμβολή της λογιστικής και στην πρόληψη των  παρεκκλίσεων/λαθών, τα οποία διαρκώς συμβαίνουν σε διάφορα επίπεδα συναλλαγών μεταξύ οργανισμών ή ιδιωτών. Τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό χαρακτηριστικό της λογιστικής είναι πως αποτελεί μία από τις πιο χρήσιμες επιστήμες για την δημιουργία μίας αντιπροσωπευτικής εικόνας του ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν) μίας χώρας, καθώς τα έσοδα/κέρδη όλων των πολιτών και των νόμιμων επιχειρήσεων, δηλώνονται χάρης την βοήθεια των λογιστών.

Όσον αφορά την συμβολή της στατιστικής στην παγκόσμια οικονομία και σε άλλους μηχανισμούς, μια «βόλτα» στο διαδίκτυο ή στα Μ.Μ.Ε μπορεί να απαντήσει στην ερώτηση για το πόσο χρήσιμη είναι τελικά η συγκεκριμένη επιστήμη. Πρώτα από όλα, χωρίς την στατιστική δεν θα υπήρχε ποτέ γνώση για τον συνολικό πληθυσμό των χωρών, διαδικασία για την οποία είναι υπεύθυνη η ΕΛΣΤΑΤ (μιλώντας για τον ελληνικό πληθυσμό). Ακόμη, είναι στενά συνδεδεμένη με μία καίριας σημασίας διαδικασία για όλα τα τμήματα μάρκετινγκ παγκοσμίως, την «έρευνα προτίμησης» και πιο συγκεκριμένα με την έννοια της δειγματοληψίας.  Οι έρευνες «παραδοσιακά» βοηθούσαν τις επιχειρήσεις να καθορίσουν τις αγορές-στόχους (και τα χαρακτηριστικά τους), μέσω διαφόρων μεθόδων, οι οποίες μετατρέπονται στη συνέχεια σε στατιστικά αποτελέσματα με την μορφή αριθμών-ποσοστών. Τέλος, η στατιστική αποτελεί ένα ιδιαίτερα χρήσιμο εργαλείο και στην αρκετά επικερδή βιομηχανία του αθλητισμού καθώς μέσω αυτής υπολογίζονται επακριβώς εκατοντάδες στατιστικές κατηγορίες ταυτόχρονα κάνοντας την εργασία των αθλητικών αναλυτών και των δημοσιογράφων πιο εύκολη.

Γνωρίζοντας λοιπόν την αξία και την συμβολή των δύο επιστημών στην παγκόσμια κοινότητα, είναι αδύνατον να γίνει αποδεκτή η κατάσταση που επικρατεί σε τμήματα δημοσίων πανεπιστημίων, όσον αφορά το βαθμό επικέντρωσης στο αντικείμενο. Παρόλο που τα τμήματα λογιστικής και στατιστικής, σε όλη την Ελλάδα, «δημιουργούν» εξαιρετικούς επαγγελματίες σε αυτούς τους κλάδους, στα υπόλοιπα τμήματα των χρηματοοικονομικών σπουδών παρατηρείται μία ανεξέλεγκτη κατάσταση με κακή ποιότητα διδασκαλίας και άκρως μη ανταγωνιστικές εξετάσεις. Η μετατροπή των δύο επιστημών από μαθήματα του «περιθωρίου» σε μαθήματα καίριας σημασίας όπως η μακροοικονομία ή το μάρκετινγκ, αποτελεί επιτακτική ανάγκη για την «δημιουργία» ανταγωνιστικών επαγγελματιών στον μέλλον.

Εν κατακλείδι, οι επιστήμες της λογιστικής και της στατιστικής συνεισφέρουν στην ύπαρξη ενός «υγιούς» και ορθού συστήματος πληροφόρησης το οποίο είναι απαραίτητο για την ομαλή λειτουργία όλων των οικονομιών και μηχανισμών του κόσμου. Για αυτό λοιπόν απαιτείται αυξημένη προσήλωση των οικονομικών πανεπιστημίων σε αυτές, ανεξαρτήτως του τίτλου σπουδών ή τελικής ειδικότητας.