Σε μία κοινωνία που δέχεται διαρκώς πολλαπλά χτυπήματα, τα μέλη της, κάθε ηλικίας και φύλου, προσπαθούν να αντεπεξέλθουν και να ορθοποδήσουν σε ένα δύσβατο και ιδιαίτερα ανταγωνιστικό περιβάλλον. Πανδημία και πολεμικές συρράξεις συμβάλουν διαρκώς τα μέγιστα στο να γίνεται όλο και πιο χλωμό το μέλλον για όλους αλλά ιδιαίτερα για τους νέους της κοινωνίας, οι οποίοι συνεχώς αντικρίζουν τις πιέσεις της καθημερινότητας. 

Αποτελεί κοινό τόπο πως η πανδημία του κορονοϊού έχει αλλάξει σε σημαντικό βαθμό αρκετές καθημερινές μας συνήθειες, μα πάνω από όλα, έχει επηρεάσει και αλλοιώσει την ανθρώπινη επικοινωνία. Η αποφυγή εναγκαλισμών, χειραψιών, συνομιλιών και η διαρκής χρήση της «ανέκφραστης» μάσκας προστασίας, αποτελούν τους πλέον αποκλειστικούς «κανόνες» καταπολέμησης του φονικού ιού, ενώ παράλληλα γιγαντώνουν ολοένα και περισσότερο την αποστασιοποίηση μεταξύ των ανθρώπων. Δεν είναι, όμως, μόνο αυτό ένα αρνητικό φαινόμενο της πανδημίας. Άγχος, κατάθλιψη και φόβος «καλλιεργούνται» συνεχώς και ασυνείδητα κυρίως στους νέους, όπως δείχνουν πρόσφατες έρευνες. Από την έναρξη της πανδημίας 1 στους 3 νέους πλημμυρίζεται διαρκώς από αρνητικά συναισθήματα μετατρέποντας το έργο της φοίτησης του σε κάτι ακόμη δυσκολότερο. Αισθητό ποσοστό των φοιτητών της χώρας, όντας αποθαρρυμένοι και απαισιόδοξοι για το μέλλον, κλείνονται στον εαυτό τους και αφιερώνουν τον χρόνο και την προσοχή τους σε δραστηριότητες μη ωφέλιμες για την εξέλιξή τους μόνο και μόνο επειδή τους προσφέρον αποφόρτιση από την αγχωτική σημερινή καθημερινότητα. Ένα ακόμη λυπηρό γεγονός είναι ότι με την είσοδο της πανδημίας στην καθημερινότητα μας «έλαμψε» ξανά η ανισότητα που υπάρχει στον κόσμο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η απόκλιση μαθητών και φοιτητών που δε διέθεταν τα απαραίτητα εφόδια για την συμμετοχή τους στην τηλεκπαίδευση. Αυτού του τύπου αδικίες και παραλείψεις από την πολιτεία μεγαλώνουν διαρκώς το χάσμα μεταξύ των κοινωνικών τάξεων και στρωμάτων, διαμορφώνοντας πολλές φορές και το μέλλον των ανθρώπων.

Εκτός όμως από την πανδημία του covid-19, η ανθρωπότητα έρχεται δυστυχώς αντιμέτωπη με πολεμικές συρράξεις που κύριο αίτιό τους, πέρα των υπολοίπων, αποτελεί η αισχροκέρδεια των λίγων. Η περίπτωση της πολεμικής διαμάχης μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας έχει επίσης επηρεάσει τις ζωές των ανθρώπων παγκοσμίως. Πέρα από τις δυσβάστακτες εικόνες - αποτελέσματα που μεταδίδονται από τα Μ.Μ.Ε, οι οικονομικές επιπτώσεις του πολέμου έχουν οδηγήσει πολλούς νέους αλλά και νοικοκυριά στην φτωχοποίηση μέσω της ακρίβειας βασικών αγαθών. Έτσι, μοναδική λύση για τους νεαρούς φοιτητές της χώρας είναι ο εξουθενωτικός συνδυασμός εργασίας και φοίτησης. Αυτό σημαίνει πως ο χρόνος για την απαραίτητη μελέτη λιγοστεύει με συνέπεια το μελλοντικό εργατικό δυναμικό της χώρας να αποκλίνει διαρκώς από τους στόχους του προκειμένου να επιβιώσει προσωρινά.

Εν κατακλείδι, την τελευταία διετία η ζωή όλων των πολιτών έχει γίνει εμφανώς δυσκολότερη χάρη στη νέα αλλόκοτη καθημερινότητα που όλοι μας βιώνουμε σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο. Προκειμένου να μειωθούν λοιπόν τα μειονεκτήματα που απλόχερα μας «χαρίζει» η νέα κανονικότητα, όλοι μας οφείλουμε να αναρωτηθούμε τα εξής: Μπορούμε να αντλήσουμε κάτι θετικό από αυτήν την κατάσταση; Και άραγε υπάρχει τρόπος να γίνει η πανδημία και ο πόλεμος μια αφορμή για να πειστούμε πως όλα όσα θεωρούμε δεδομένα, εν τέλει, να μην είναι;